به گزارش ICTPRESS ، این تکنولوژی که توسط دانشگاه کوینزلند استرالیا طراحی شده، Scramspace نام دارد و در واقع، یک scramjet مافوق‌صوت است که توسط موشک در مدار قطبی شمالی پرتاپ خواهد شد.
سامانه ابداعی بخشی از پروژه طراحی فناوری مافوق صوت است که ممکن است روزی بارهایی را با بهای ارزان در مقایسه با فناوری‌های کنونی، در مدار قرار دهد.
سیستم Scramspace یک پروژه تحقیقاتی سه‌ ساله‌ توسط تیمی بین‌المللی متشکل از 13 اسپانسر از پنج کشور جهان است.
رهبری این تیم را پروفسور "روسل بویس"از دانشگاه کوینزلند بر عهده دارد.
بوجه 13.7 میلیون دلاری این سامانه در مقایسه با بودجه‌های پروژه‌های مافوق‌صوت امریکا که صدها میلیون دلار هزینه می‌برند، کوچک است.
قلب Scramspace یک متر و 80 سانتی‌متری، یک سیستم scramjet مافوق‌صوت است.
یک موتور جت استاندارد مانند آن‌چه در یک هواپیمای مسافربری تعبیه می‌شود، بخش بسیار پیچیده‌ای از ماشین‌آلاتی است که مملو از پره‌های دوربین است و هوای ورودی را برای سوزاندن سوخت جت، فشرده می‌کند.
با این حال، چنانچه موتور به اندازه کافی سریع حرکت کند، هوا خود را برای انجام احتراق فشرده می‌کند.
این همان رخدادی است که در یک ramjet روی می‌دهد، یعنی سوخت مستقیما به درون یک اتاقک احتراق افشانه می‌شود و به شیوه‌ای بسیار ساده مشتعل می‌شود.
سیستم جدید از یک scramjet استفاده می‌کند که متفاوت از یک ramjet است، زیرا سوخت آن به درون کانتینر هوای ورودی و نه اتاقک احتراق، می‌رود تا زمان لازم را به سوخت برای ترکیب‌شدن مناسب با هوا در سرعت مافوق صوت را بدهد.
مشتعل‌شدن سوخت هیدروژن از این حقیقت بهره می‌برد که در موتور، احتراق همسان نیست و نقاطی با فشار بسیار بالا وجود دارند که می‌توان آن‌ها را در اگزوز جت مشاهده کرد.
این نقاط دمای ترکیب سوخت-هوا را به نقطه اشتعال افزایش می‌دهند.
بین 15 و 21 سپتامبر، سامانه ابداعی یک پرواز آزمایشی با سرعت بالای هشت ماخ (پنج هزار و 290 گره یا هشت هزار و 600 کیلومتری در ساعت)را آغاز خواهد کرد و از مرکز Andøya Rocket Range واقع در 300 کیلومتری شمال "مدار قطب شمال"اوج خواهد گرفت.
این فناوری توسط دو موشک به فضا و به ارتفاع 320 کیلومتری پرتاب می‌شود و هنگامی که جو را ترک می‌کند، از سفینه‌فضایی جدا خواهد شد و نیروی رانشی گازی کوچک آن را به زاویه دقیق مطلوب هدایت می‌کند.
سپس گرانش سفینه را به سرعت هشت ماخ شتاب‌دهی می‌کند.
زمانی که این وسیله‌نقیله در ارتفاعی بین 27 و 32 کیلومتر است، موتور آن برای شلیک، آتش گرفته و ابزار موجود نیز احتراق و داده‌های رانش را ثبت می‌کنند.
این فرایند باید به سرعت انجام شود، زیرا سه ثانیه پس از اشتعال، Scramspace بر فراز دریای شمال متلاشی می‌شود.
تیم تحقیقاتی حاضر در این پروژه امیدوار است آزمایش جدید درک بهتری از فیزیک مافوق‌ صوت، احتراق مافوق‌صوت، چگونگی عملکرد مواد و اجزا در سرعت‌های مافوق‌صوت و چگونگی ارتقا فرایند طراحی سفینه مافوق صوت را ارائه دهد.
مهندسان امیدوارند روزی ارسال بار به مدار با وسایط نقلیه‌ای که اکسیژن مایع کمتری را در مقایسه با موشک‌های کنونی حمل‌ می‌کنند، کم‌هزینه‌تر شود.