روشی برای تولید ایمپلنت‌های مقاوم برای بدن با نانو ساختارها

به گزارش ICTPRESS ، زیست سازگاری بالای هیدروکسی آپاتیت (HA) به دلیل وجود ترکیبات معدنی مشابه استخوان در آن است که سبب استفاده گسترده آن به عنوان ایمپلنت در بدن انسان شده است.
روش رسوب نشانی الکتروفورتیک جزء بهترین و ارزان‌ترین روش‌های رسوب نشانی پوشش‌های HA روی فلزات است. در این روش ذرات باردار پخش شده در یک حلال مناسب تحت اعمال میدان الکتریکی به سمت الکترود با بار مخالف حرکت کرده و در آنجا رسوب می‌کنند.
استفاده از آب در این روش به علت الکترولیز آن در ولتاژهای پایین محدود است؛ بنابراین معمولا در رسوب نشانی الکتروفورتیک از حلال‌های آلی بخصوص الکل‌ها استفاده می‌شود. ولی بار ایجاد شده در سطح ذرات پخش شده در حلال‌های غیرآبی به علت ثابت دی الکتریک پایین آن‌ها کم بوده که نقطه ضعف این حلال‌ها به شمار می‌رود.
برای رفع این مشکل پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با اجرای پروژه تحقیقاتی برای افزایش بار سطحی ذرات از افزودنی تری‌اتانول آمین استفاده کردند.
نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که پوشش رسوب داده شده از سوسپانسیون با این غلظت افزودنی، دارای بیشترین مقاومت به خوردگی در محلول رینگر و دمای 5/37 درجه سانتیگراد بوده که ناشی از ذرات ریزساختار ، همگن و بدون ترک آن است که به صورت مانعی موثر در مقابل محیط خورنده عمل می‌کند.
از دستاوردهای این مطالعات می‌توان در تولید پوشش‌های نانوساختار نانوهیدروکسی آپاتیت بر روی ایمپلنت‌های فلزی با هزینه‌ای پایین استفاده کرد ضمن آنکه برای افزایش پایداری در فرایندهایی نظیر ریخته‌گری دوغاب و نیز ریخته‌گری نواری و فشاری استفاده کرد.