به گزارش ICTPRESS، این نتایج در صورت تکمیل آزمایش های حیوانی و انسانی قابل کاربرد در صنعت دارو سازی خواهد بود.
میکروب استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین، بسیاری از عفونت های بیمارستانی را سبب می شود، لذا انتخاب داروی مؤثر برای درمان این میکروب و حذف عفونت های ناشی از آن بسیار ضروری است.
از طرفی بهبود شیوه دارو رسانی به باکتری می تواند بهره وری آنتی بیوتیک ها را بالا ببرد، نانو ذراتی نظیر نانو ذرات جامد چربی و نانو لیپوزوم ها، به عنوان سیستم های تحویل عامل درمانی، می توانند دسترسی به این هدف را امکان پذیر کنند.
دکتر " بی بی صدیقه فضلی بزاز" ، در این کار از ترکیب دو ماده (یک آنتی بیوتیک و یک ماده ی طبیعی)، سیستم دارو رسانی جدیدی براساس نانو لیپوزوم ها طراحی شده و خاصیت ضد میکروبی آن در برابر میکروب استافیلوکوک اورئوس مورد بررسی قرار گرفته است.
با استفاده از این سامانه دارورسانی می توان به اثرات از بین برندگی بارز و افزایش میزان ورود و تجمع عامل ضد باکتریایی به درون میکروب دست یافت.
بنابرگزارشات موجود میکروب استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین معمولا به آنتی بیوتیک های قوی همانند ونکومایسین پاسخ خوبی می دهد، اما این آنتی بیوتیک ها دارای عوارض جانبی زیادی هستند و استفاده مداوم از آن ها احتمال بروز مقاومت باکتریایی علیه آنها را افزایش می دهد، لذا ارائه راهکاری برای مقابله با عفونت های ناشی از باکتری استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین ضرورری است.
در طرح حاضر، تلاش شده که فعالیت ضد باکتری ترکیبی از اسید اولئیک و جنتامایسین در برابر این میکروب، در هر دو شکل آزاد و نانو لیپوزومی مورد بررسی قرار گیرد، همچنین عملکرد ضد میکربی این ترکیب با ونکومایسین نیز مقایسه شده است.
فضلی بزاز در خصوص نتایج حاصل از این تحقیقات عنوان کرد: فرم نانو لیپوزومی ترکیب طراحی شده، فعالیت ضد باکتری بالاتری در مقایسه با اشکال آزاد این داروها از خود نشان داد، این سیستم می تواند فعالیت ضد میکروبی داروی بارگذاری شده را افزایش و غلظت مؤثر مورد نیاز دارو را کاهش دهد.
وی بیان کرد: از طرفی در زمان کوتاه تری در از بین بردن باکتری عمل خواهد کرد، نکته جالب اینکه در مقایسه با ونکومایسین، ترکیب نانولیپوزومی در مهار باکتری و کشتار آن موثرتر بود.
این محقق در خصوص روند انجام مطالعات اظهارکرد: در ابتدا فعالیت ضد میکروبی داروهای جنتامایسن و اولئیک اسید در برابر میکروب استافیلوکوک اورئوس مقاوم، به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر ارزیابی شد، با مشاهده اثرات درمانی ترکیب این مواد، نسبت به ان کپسوله کردن این مواد درون نانو حامل ها اقدام شد، همچنین اثرات ضدمیکربی سیستم طراحی شده با ونکومایسین که داروی رایج در درمان عفونت ناشی از این میکروب است، مورد مقایسه قرار گرفت، این بررسی ها در محیط آزمایشگاهی صورت گرفته است.
به طور کلی افزایش میزان نابودی باکتری های مقاوم، کاهش مقاومت باکتریایی میزبان و در نتیجه کاهش هزینه های درمان با آنتی بیوتیک های جدید، از نتایج این کار خواهد بود.