محققان ایرانی نانوجاذبی برای تصفیه پساب کارخانه ها طراحی کردند

به گزارش ICTPRESS، محمد ایرانی مجری این طرح پژوهشی گفت: ورود پساب های دارویی کارخانه های تولید دارو به آب های سطحی، رودخانه ها و آب های کشاورزی، سبب نگرانی های شدید در حوزه محیط زیست شده همچنین با توجه به اینکه مقدار بسیار پایین داروها در آب سلامتی انسان ها و حیوانات را به شدت تهدید می کند، حذف آنها از پساب های صنعتی امری ضروری است.
وی با اشاره به اینکه ساده ترین روش برای حذف این آلودگی ها استفاده از جاذب ها است، افزود: محققان در سال های اخیر انواع مختلفی از مواد جاذب مانند کربن فعال، زئولیت و سیلیس متخلخل را برای حذف مواد زائد دارویی استفاده کردند. در این طرح نیز ظرفیت جذب نانو زئولیت های سنتز شده به روش ماکروویو، برای حذف استامینوفن و دیکلوفناک از پساب های دارویی بررسی شده است.
ایرانی ادامه داد: نتایج این پژوهش جذب بالای استامینوفن و دیکلوفناک از طریق نانوزئولیت ها را نشان داد. نانوجاذب استفاده شده نیز قابل احیا است و در چندین چرخه جذب و دفع استفاده می شود.
وی گفت: همچنین این طرح نشان می دهد که ظرفیت جذب نانوزئولیت های سنتز شده پس از چندین مرتبه استفاده تغییر قابل توجهی نداشته که این روند بازگوکننده ظرفیت بالای نانوجاذب ها در حذف ترکیبات دارویی از پساب های صنعتی است.
ایرانی افزود: در مقایسه روش متداول فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته با فرایند جذب، اکسیداسیون پیشرفته با مشکلاتی از قبیل زمان مورد نیاز، هزینه های بالا و مصرف انرژی بالا همراه است، اما فرایند جذب به دلیل سادگی و شرایط عملیاتی متعادل و امکان سنجی اقتصادی، می تواند یک روش مؤثرتر برای برخورد با پساب های دارویی باشد.
وی ابراز امیدواری کرد که با تکمیل مطالعات و امکان تجاری سازی این طرح، خروجی پساب کارخانه های صنعتی عاری از ترکیبات دارویی شود و نگرانی های حاصل از حضور این مواد در رودخانه ها و آب های سطحی مناطق نزدیک این کارخانه ها از بین برود.
نتایج این طرح در نشریه Korean Journal of Chemical Engineering منتشر شده است.