درمان مؤثر زخم معده با بهرهگیری از نانوحامل مغناطیسی
به گزارش شبکه خبری ICTPRESS، بیماری زخم معده به معنی نوعی آسیب خوش خیم در معده است که نام دیگر آن «پپتیک اولسر» است.
درگذشته تصور میشد علاقه زیاد به غذاهای پر ادویه یا شغلهای استرسزا عامل بروز این بیماری است. اما امروزه پزشکان دریافتند که علت اصلی زخم معده نوعی باکتری است.
زخم معده یکی از رایجترین بیماریهای گوارشی به شمار میآید که در صورت بیتوجهی به آن میتواند به بیماریهای خطرناکتری از جمله سرطان معده منتهی شود. از این رو معالجه مؤثر این بیماری یکی از حوزههای پژوهشی در علم پزشکی و داروسازی محسوب میشود که در این راستا پروژه تحقیقاتی در دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی اجرایی شده است.
دکتر همایون احمد پناهی عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و از محققان این طرح، داروی فاموتیدین را یکی از داروهای درمان بیماری زخم معده معرفی کرد و گفت: هدف از انجام این طرح سنتز و معرفی یک نانوحامل جدید به منظور دارورسانی مؤثر و هدفمند برای درمان بیماری زخم معده بوده است.
وی کاهش هزینه درمان، افزایش سرعت اثربخشی دارو و کاهش عوارض جانبی مصرف دارو از مزایای استفاده از این نانوحامل بعنوان دارورسان ذکر کرد و ادامه داد: نانوحامل سنتز شده در این طرح از یک جزء پلیمری و یک جزء اکسیدی تشکیل شده که نانوذرات مغناطیسی آهن موجود در این نانو حامل به وسیله پلیمرهای هوشمند اصلاح شده است. این امر موجب میشود علاوه بر اینکه فرایند تحویل دارو به صورت موضعی و کنترل شده انجام پذیرد، با استفاده از نانوجاذبهای حساس به دما، عوارض جانبی دارو به حداقل برسد.
احمد پناهی، اضافه کرد: در این پژوهش نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن به روش هم رسوبی و با بهرهگیری از کمپلکسهای آهن سنتز شده و سطح آنها با استفاده از ترکیبات آلی و پلیمرهای هوشمند اصلاح شده است. سپس از این نانوحامل به منظور دارورسانی هدفمند داروی فاموتیدین استفاده شده است.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز خاطرنشان کرد: نتایج به دست آمده نشان داد که حدود 73 درصد از داروی بارگذاری شده درون نانوحامل، در مدت زمان یک ساعت درون مایع شبیه سازی شده محیط معده آزاد شده است.
این تحقیقات حاصل تلاشهای دکتر همایون احمدپناهی عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و سارا نصرالهی دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد این دانشگاه است و نتایج این تحقیقات در مجله International Journal of Pharmaceutics منتشر شد.
نظرات : 0