نخستین موشک بزرگ چاپ۳بعدی به زودی به مریخ می‌رود

به گزارش شبکه خبری ICTPRESS، استارتاپ آمریکایی "رلتیویتی اسپیس"(Relativity Space) که در زمینه چاپ قطعات موشک فعالیت می‌کند، در فهرست شرکت‌هایی قرار دارد که فناوری‌های چاپ سه‌بعدی را در مقیاس بزرگ ارائه می‌دهند. این استارتاپ در نظر دارد که به زودی موشکی را با کمک فناوری چاپ سه‌بعدی ارائه دهد که قابلیت پرتاب به مریخ را داشته باشد.

رلتیویتی اسپیس در سال گذشته، از هدف خود در مورد پرتاب یک موشک چاپ سه‌بعدی به ماه سخن گفت و آزمایش‌هایی را نیز در این زمینه انجام داد. این استارتاپ به تازگی، بودجه‌ای به مبلغ ۱۴۰ میلیون دلار دریافت کرده تا نخستین شرکتی باشد که موشکی مبتنی بر فناوری چاپ سه‌بعدی را به مدار زمین پرتاب می‌کند.

شاید دیگر شرکت‌های حاضر در این فهرست از جمله "اسپیس ایکس" نیز قطعاتی مبتنی بر چاپ سه‌بعدی را به کار ببرند اما کل موشک آنها با کمک فناوری چاپ سه‌بعدی ساخته نشده است.

به گفته رلتیویتی اسپیس، این موشک، بزرگترین نمونه از چنین ابزاری در جهان است. ارتفاع نخستین نمونه این موشک، به حدود پنج متر می‌رسد و سه بازوی رباتیک دارد که برای جوش دادن فلزات به کار می‌روند.

علاوه بر تولید قطعات بزرگ، این موشک، قطعات کوچکتری نیز دارد که با کمک چاپگرهای سه‌بعدی فلزی استاندارد ساخته می‌شوند و به دقت بیشتری نیاز دارند.

نخستین نمونه این موشک که "تران ۱"(Terran ۱) نام دارد و قرار است به زودی تولید شود، از قطعاتی تشکیل خواهد شد که ۱۰۰ برابر کوچکتر از یک موشک استاندارد هستند.

تران ۱، ظرفیتی برابر با ۱۲۵۰ کیلوگرم خواهد داشت و می‌تواند ماهواره‌هایی در اندازه متوسط را پرتاب کند. انتظار می‌رود که پرتاب‌های تجاری با این موشک، در سال ۲۰۲۱ آغاز شوند. رلتیویتی اسپیس در حال حاضر، قراردادهایی را با شرکت‌هایی مانند "تسلاست"(Telesat) و "مو اسپیس" (mu Space) امضا کرده است.

مریخ به چاپ سه‌بعدی نیاز دارد

رلتیویتی اسپیس باور دارد که موشک‌های مبتنی بر فناوری چاپ سه‌بعدی، نقشی کلیدی در انتقال زیرساخت‌ها به سطح مریخ خواهند داشت. "تیم الیس" (Tim Ellis)، بنیان‌گذار و مدیرعامل رلتیویتی اسپیس گفت: استارتاپ ما، با هدف فرستادن نخستین موشک مبتنی بر فناوری چاپ سه‌بعدی به مریخ و گسترش امکان تجربه انسان در این محیط پایه‌گذاری شده است.

وی افزود: برای چاپ سه‌بعدی تجهیزات روی مریخ، به سیستمی نیاز داریم که بتواند با شرایط نامعلوم سازگار شود؛ در نتیجه ما قصد داریم الگوریتمی قابل انتقال بسازیم که بتواند چاپ سه‌بعدی را روی سیارات دیگر انجام دهد.