ابداع یک فناوری برای تشخیص بادام‌های تلخ!

به گزارش شبکه خبری ICTPRESS، همه افراد گاهی اوقات پس از جویدن یک بادام، طعم تلخ و نامطبوعی را در دهان خود احساس کرده‌اند. مقصر این ماجرا، ترکیبی موسوم به "آمیگدالین" (Amygdalin) است که هنگام تماس با آنزیم‌های موجود در بزاق، به گلوکز، بنزآلدهید و هیدروژن سیانید تجزیه می‌شود.

پژوهشگران "دانشگاه کوردوبا"(University of Cordoba) در اسپانیا، برای کاهش این غافلگیری ناخوشایند، روشی را ابداع کرده‌اند که می‌تواند سطح آمیگدالین موجود در آجیل‌های تجزیه شده با پوست و بدون پوست را پیش‌بینی کند و به طبقه‌بندی بادام‌های تلخ و شیرین در مقیاس صنعتی بپردازد.

این سیستم جدید، از روش "طیف‌شناسی فروسرخ نزدیک"(NIRS) بهره می‌گیرد که می‌تواند مقدار زیادی از یک محصول را در لحظه و بدون نیاز به آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کند.

پروفسور "دولورس پرز مارین"(Dolores Pérez Marín)، از پژوهشگران این پروژه گفت: کاربرد این فناوری برای بخش کشاورزی، بسیار مورد توجه است. اگرچه تلخی بادام در طبیعت می‌تواند برای پیشگیری از خوردن برخی بذرهای خاص توسط جانوران مفید باشد اما در مقیاس صنعتی، هیچ مزیتی ندارد و حتی می‌تواند معایبی مانند طعم ناخوشایند، کاهش ارزش محصول و مشکلات احتمالی ایمنی غذایی را به همراه داشته باشد.

حسگرهای طیف‌شناسی فروسرخ نزدیک از نظر فنی، پرتویی از نور را به کار می‌گیرند که هنگام تعامل با ماده آلی، سیگنال منحصر به فردی را برای هر نمونه محصول برمی‌گرداند.

"میگوئل وگا کاستلوته"(Miguel Vega Castellote)، از پژوهشگران این پروژه گفت: حسگرهای قابل حمل که سیگنال‌های آنها به ابداع مدل‌های پیش‌بینی کمک می‌کنند، می‌توانند با اسکن سریع و غیرتهاجمی محصول، به تجزیه و تحلیل پارامترهای متفاوت آن بپردازند.

استفاده از فناوری طیف‌شناسی فروسرخ نزدیک که پژوهشگران تجربه زیادی در مورد کاربرد آن با محصولات غذایی دارند، به ویژه در تشخیص زودهنگام تقلب احتمالی و مشخص کردن هویت مواد غذایی، بسیار مفید است.

این گروه پژوهشی، پروژه دیگری را با هدف تشخیص بادام‌های شیرین از نمونه‌های تلخ آن آغاز کرده است. پروفسور "ماریا ترزا سانچز پیندا د لاس اینفانتاس"(María Teresa Sánchez Pineda de las Infantas)، از پژوهشگران این پروژه گفت: سیستم آزمایش شده در این پژوهش می‌تواند در هر قسمت از زنجیره مورد نظر از جمله هنگام دریافت، پردازش و حمل و نقل اجرا شود و شاید بتوان از آن به عنوان یک روش هشدار سریع و مقرون به صرفه استفاده کرد.
این پژوهش، در "Journal of Food Engineering" به چاپ رسید.