به گزارش شبکه خبری ICTPRESS، قاسم بی‌نیاز مدیرکل دیپلماسی عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان انرژی اتمی ایران، در پنل «مدیران ارشد، روابط عمومی و استراتژی تعامل این دو بازوی مهم» چهارمین رویداد گراف‌دی با بیان اینکه بیش از ۱۳ سال است که در سطح وزارتخانه و‌ سازمان فراملی تجربه حضور در روابط عمومی دارم و‌ با ۵ وزیر کار کرده‌ام، به نقش روابط عمومی در سازمان و نهادها اشاره کرد و گفت: روابط عمومی یک علم است. اما در کشور ما به عنوان یک‌واحد شناخته می‌شود؛ باید فکری به حال عنوان روابط عمومی کرد. با توجه به بعد بین‌المللی در انرژی اتمی، این عنوان به دیپلماسی عمومی و اطلاع‌رسانی تغییر یافته است که به نظر من عنوان مناسبی است و سایر نهادها هم متناسب با کارکرد باید برای این عنوان تغییراتی ایجاد کنند.

وی با اشاره به اینکه به لحاظ آکادمیک هم در نقش‌های مدیریتی به مدیر ارتباط ‌گر اشاره نشده است، افزود: اگر مدیر بتواند از طریق شبکه‌سازی اطلاعاتش را در اختیار بگیرد، می‌تواند اطلاعات مورد نیازش را کسب کند. مدیر ارتباط گر یعنی با شبکه‌های مختلف ارتباط بگیرد که ورود به این شبکه‌ها می‌تواند از دریچه روابط عمومی باشد. یکی از مؤلفه‌های مهم‌ مدیریتی نیز داشتن اطلاعات است. مدیر باید از درون و ‌بیرون مجموعه اطلاعات کسب کرده و‌ تصمیم‌گیری مناسبی داشته باشد.

بی‌نیاز با بیان اینکه برخی از سازمان‌ها خودشان به این جمع‌بندی می‌رسند که نیازی به تعامل بیرونی نیست و بر همین اساس نیز ارتباط موثری با بیرون ندارند، تصریح کرد: این امر بخشی به مدیر و بخشی هم به روابط عمومی بازمی‌گردد. اگر مدیریتی ارتباط گر باشد، می‌تواند در تعامل و ارتباطات وسیع نقش خود را به خوبی پیش ببرد. اما اگر مدیری تعامل‌گرا نبود، آیا با آن مدیر نمی‌توان کاری پیش برد؟ آیا در این شرایط مدیر روابط عمومی باید درجا بزند؟ به نظر من هوش روابط عمومی اینجا به کار می‌آید.

مدیرکل دیپلماسی عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان انرژی اتمی ایران ادامه داد: اگر در مواقع مختلف و البته مناسب، در لحظه، مدیر روابط عمومی تذکر و راهکار داد، مدیر‌ متوجه می‌شود که کسی کنارش است که حضورش از جنس تفکر است و همه جوانب را مدنظر قرار می‌دهد. بر همین اساس نیز بهتر همراه خواهد شد. اگر بتوانیم با این جنس مدیران طوری عمل کنیم که خسته نشویم و ‌بدانیم‌ کجا باید تلنگر بزنیم، او طعم شیرین روابط عمومی را خواهد چشید‌.

وی با اشاره به تجربه شخصی و برخی مشکلاتش در وزارت راه‌ و شهرسازی، خاطرنشان کرد: برخی افراد رزومه خوبی داشتند، اما مدیر معتقد بود که این فرد معتمد و ‌‌مورد اعتماد من نیست. معنایش این بود که مدیر روابط عمومی‌ باید آنقدر به مدیرعامل نزدیک ‌باشد که از روابط شخصی مدیر هم آگاه باشد. انگار که یک بادیگارد یا مدیر دفتر است. این‌نگاه اشتباه است که نیاز به ترمیم دارد.

بی‌نیاز به تفاوت نگاه روابط عمومی در عصر کنونی با گذشته اشاره کرد و افزود: تصور اینکه سازمانی در عصر حاضر بتواند بدون استفاده از ابزارهای رسانه‌ای، ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کند، تصور اشتباهی است. در گذشته بریده جراید را روی بُرد قرار می‌دادیم یا نکات مهم که در رسانه‌ها مطرح می‌شد برای مدیر ایمیل می‌کردیم و با روش‌های مختلف نقطه نظرات در رسانه‌ها را به اطلاع مدیر می‌رساندیم. اما اکنون با ابزارهای مختلف امکان ارسال مطالب در کوتاه‌ترین زمان وجود دارد.

مدیرکل دیپلماسی عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان انرژی اتمی ایران در ادامه به وجود کمیته انتصابات در دولت‌ها اشاره کرد و گفت: در این کمیته که وزیر و معاون رئیس جمهوری و … حضور دارند و در دولت سیزدهم‌ نیز این کمیته فعال است، افراد را ارزیابی می‌کنند و برای مسئولیت‌های مختلف پیشنهاد می‌کنند.

نکته جالب اینجاست که در این کمیته به همه امور توجه می‌شود، جز حوزه ارتباطی. مگر می‌شود مدیری راه‌های ارتباطی‌اش نه تنها با مردم بلکه با مدیرانش هم بسته باشد؟ اما متأسفانه در همه دولت‌ها شاهد بوده و هستیم که برخی مدیران ارشد بویی از ارتباطات نبرده‌اند.

وی با بیان اینکه هم‌اکنون مسئولانی در صنعت هسته‌ای کشور داریم که یا فنی ‌عمرانی هستند یا ارتباطی، گفت: نمی‌توانیم مسایل ارتباطی را با مسایل فنی جدا کنیم. این مسائل با یکدیگر مورد بررسی قرار می‌گیرند. با این وجود، باید توجه داشت که روابط عمومی باید برنامه‌محمور پیش رود تا موفق شود.

بی‌نیاز خطاب به مسئولان روابط عمومی سازمان و نهادها تصریح کرد: اگر دستگاه شما برنامه نداشته باشد و‌ شما هزار برنامه داشته باشید، ممکن است به نتیجه مطلوبی نرسید. برنامه شما البته می‌تواند در برنامه تصمیم‌سازان یک سازمان موثر باشد، اما سختی کار در این شرایط زیاد است.

مدیرکل دیپلماسی عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان انرژی اتمی ایران با بیان اینکه یکی از اقدامات مهم روابط عمومی این است که مدیران را برنامه‌محور کند، افزود: یکی از نکات مهم، پوشش مدیران است. من گاهی مجبور می‌شدم هر بار با یک‌پوشش جدید نزد مدیر بروم. یک روز در وزارت راه و شهرسازی بودم که مدیر وقت مرا صدا زد و نظرم را درباره پوشش خود پرسید. من هم صریح به او پاسخ دادم که چندان به نظرم مطلوب نیست. او هم به من گفت که شما مختار هستید هر زمانی درباره پوشش من نظر دهید. البته اینکه به آن عمل کنم یا نکنم دست خودم است.

بی‌نیاز در پایان با اشاره به اینکه روابط عمومی‌ها باید توجه داشته باشند که روابط عمومی رئیس نباشند بلکه روابط عمومی سازمان باشند، گفت: بهتر است که مدیر روابط عمومی به جای اینکه در جلسات، بالای مجلس و کنار مدیرعامل باشد، وسط معاونان بنشیند. اگر بالا بنشیند، معاون و مدیران میانی نمی‌توانند به روابط عمومی نزدیک شوند. اما اگر با همه تعامل سازنده‌ای داشته باشد، با برنامه، اختیار و قدرت کار پیش می‌رود.