ICTPRESS گزارش میدهد:

خبر: دستگاه تصفیه هوایی که هدفون هم هست! 

شرکت دایسون یک دستگاه تصفیه هوا طراحی کرده که از آن به عنوان هدفون هم می توان استفاده کرد.

این فناوری هم در هوای آلوده سلامت ریه ها را تضمین می کند و هم گوش کردن به موسیقی را ممکن می سازد.

انتظار می رود از این محصول به خصوص در چین استقبال شود که در سال های اخیر به طور جدی با مشکل آلودگی هوا در شهرهای بزرگ و صنعتی دست و پنجه نرم می کند.

این دستگاه تصفیه هوا هنوز به طور عمومی عرضه نشده ولی تولید آن به عنوان یک اختراع جدید در اداره حقوق مالکیت معنوی انگلیس به ثبت رسیده است.

..................

خبر: تولید تراشه ۷ نانومتری کم مصرف برای گوشی های هوشمند

شرکت سامسونگ تراشه پیشرفته جدیدی به نام اکسینوس ۹۸۲۰ را تولید کرده که قرار است جایگزین تراشه قدیمی تر اکسینوس ۹۸۱۰ این شرکت در گوشی های هوشمند شود.

تراشه های Exynos ۹۸۱۰ در قدرتمندترین گوشی های سامسونگ که در بازار موجود هستند یعنی گالکسی اس ۹ و نوت ۹ مورد استفاده قرار می گیرند و تراشه ۹۸۲۰ نیز که با فناوری FinFET هفت نانومتری طراحی شده در گوشی های پرچمدار آتی سامسونگ به کار گرفته خواهد شد.

ارتقای ۲۰ درصدی عملکرد در مقایسه با مدل ۹۸۱۰ و کاهش ۵۰ درصدی مصرف انرژی مهم ترین مزیت تراشه ۹۸۲۰ محسوب می شود.

تراشه مذکور با استانداردهای مخابراتی نسل پنجم تلفن همراه نیز سازگاری دارد. احتمالا از این تراشه در گوشی گالکسی سری اس ۱۰ استفاده خواهد شد.

..................

خبر: پارچه هایی که در فناوری پوشیدنی جایگزین باتری می شوند!

محققان دانشگاه ماساچوست راهکار جدیدی را برای ذخیره توان الکتریکی توسعه دادند که امکان یکپارچه سازی سیستم ذخیره توان را با پارچه و لباس فراهم می کند.

این محققان با استفاده از یک میکرو ابرخازن و به کار گرفتن آن به همراه رشته هایی از جنس فیلم پلیمری با پوشش رسانای الکتریکی که با استفاده از یک تکنیک بافت ویژه، به هم متصل می شوند، یک شبکه انعطاف پذیر از الکترودهای همسو را روی پارچه تولید کردند.

در نتیجه آنها توانسته اند سیستم ذخیره توان الکتریکی توسعه دهند که در مقایسه با ابعاد خود، قابلیت بالایی در ذخیره توان الکتریکی دارد و منبع مناسبی برای تامین توان مورد نیاز حسگرهای زیستی محسوب می شود.

در حال حاضر محققان در تلاشند تا این فناوری جدید ذخیره توان الکتریکی را با فناوری پارچه های هوشمند و ریزپردازنده های کم مصرف ادغام کنند تا سیستم یکپارچه ای را برای نظارت بر عملکرد مفاصل و فرایند راه رفتن در طول روز توسعه دهند.

..................

خبر: ارسال اگزومارس به دشت "Oxia Planum" مریخ!

اروپا و روسیه قصد دارند، مریخ نورد اگزومارس را تا سال ۲۰۲۰ به سیاره مریخ ارسال کنند.

طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده مریخ نورد اگزومارس قرار است  به ناحیه ای از مریخ به نام  دشت" Oxia Planum" ارسال شود.

برنامه اگزومارس یا دگرزیست‌شناسی مریخ (ExoMars) یک ماموریت گسترده شناسایی مریخ برای جستجو پیرامون وضعیت زیستی در مریخ در گذشته یا حال‌ است.

این مأموریت اخترزیست‌شناسی توسط آژانس فضایی اروپا و با همکاری سازمان فضایی فدرال روسیه در حال اجراست.

اکسیا(Oxia) غنی از رس و سایر مواد معدنی است که منجر به تعاملات طولانی مدت، سنگ با آب می‌شود و حدود ۱۸ درجه شمالی استوا قرار دارد.

اکنون پژوهشگران در بریتانیا در حال ساخت مریخ نورد اگزومارس که برای جستجوی حیات در مریخ لازم است، هستند.

این مریخ نورد می‌تواند تا عمق دو متر در سطح مریخ فرو رفته و به بررسی سطح زیرین مریخ بپردازد، همچنین دارای ابزارهایی است که می‌توانند نمونه‌هایی را که روی سطح می‌بیند، بررسی کند.

این مریخ نورد ۳۰۰ کیلوگرم وزن دارد و قادر به کاوش دو سانتی متر در ثانیه در حداقل ۹۰ روز است.

..................

خبر: دارورسانی مستقیم از طریق چشم توسط ربات‌های کوچک!

تیمی از دانشمندان بین‌المللی، نانوربات‌های پروانه‌ای شکلی ابداع کرده‌اند که برای نخستین بار می‌تواند از طریق بافت چشم، با دقت بالا دارورسانی کند.

این نانوربات‌ها تنها ۵۰۰ نانومتر طول دارند که اندازه مناسبی برای حرکت در بافت چشم است.

این ربات‌ها در یک پوشش نچسب پوشیده شده‌اند و با سوزن‌هایی ۲۰۰ برابر کوچکتر از قطر موی انسان به بافت چشم منتقل می‌شوند؛ این سوزن‌ها حتی عرضی کمتر از یک باکتری دارند.

اندازه کوچک آنها همراه با پوشش بیرونی لغزنده، به آنها اجازه می‌دهد تا بدون آسیب رساندن به بافت‌های حساس بیولوژیکی در چشم حرکت کنند.

این نخستین بار است که دانشمندان توانسته‌اند نانوربات‌ها را از بافتی با این میزان چگالی عبور دهند و آنها را به صورت فیزیکی هدایت کنند.

اولین لایه پوشش لغزنده روی نانوربات‌ها شامل مولکول‌های متصل به سطح می‌شود، در حالی که دومین لایه پوششی متشکل از فلوئوروکربن مایع است.

این ترکیب هوشمندانه اجازه می‌دهد تا نانوربات‌ها از طریق بافت فشرده چشم عبور کنند.

محققان برای لایه پوششی از طبیعت الهام گرفته اند. آنها یک لایه مایع موجود در گیاه کوزه‌ای گوشت‌خوار را که دارای سطح لغزنده برای گرفتن حشرات است، استفاده کرده اند که همانند پوشش تفلون در یک تابه است.

این پوشش لغزنده برای کارایی موثر ربات‌ها در داخل چشم بسیار مهم است، زیرا چسبندگی بین شبکه پروتئینی بیولوژیکی در زجاجیه و سطح نانوربات‌ها را کاهش می‌دهد.