ماهواره مهم چین در سال2021 پرتاب می‌شود

به گزارش شبکه خبری ICTPRESS به نقل از شینهوا، نخستین ماهواره اکتشاف فضایی دانشگاه ماکائو، علوم ماکائو ۱ نامگذاری شد.

دبیر امور ویژه اداری (SAR) چین در مراسم افتتاحیه یک نمایشگاه هوافضا با اعلام نام ماهواره مهم ماکائو گفت: قرار است بواسطه این ماهواره پژوهش‌های جدیدی صورت گیرد.

در این مراسم، معاون ملی فضایی چین گفت: مرکز اکتشافات فضایی و دانشگاه ماکائو این ماهواره را برای کمک به همکاری‌های عمیق اکتشافی فضا بین چین و جامعه بین المللی راه اندازی می‌کنند و به موسسات نظیر‌ آن کمک می‌کنند.

این ماهواره که در سال ۲۰۲۱ پرتاب می‌شود، نخستین ماهواره برای بررسی ناهنجاری آتلانتیک جنوبی (SAA) است، منطقه‌ای با شدت مغناطیسی کاهش یافته که کمربند تابش درونی در کمترین ارتفاع خود قرار دارد.

ژئوفیزیست‌ها معتقدند که مطالعه آتلانتیک جنوبی می‌تواند به آنها کمک کند دلیل ضعف میدان مغناطیسی زمین را پیدا کنند.

برنامه ماهواره‌ای توسط آزمایشگاه علوم کلیدی چین و علوم سیاره این کشور انجام می‌شود؛ این برنامه توسط وزارت علوم و فناوری تصویب شد و در ۸ اکتبر ۲۰۱۸ در دانشگاه علم و فناوری ماکائو (MUST) تأسیس شد.

پروفسور ژانگ کیکه، رئیس آزمایشگاه و فیزیکدان سیاره‌ای در سال ۲۰۱۸ از دانشگاه اکستر، انگلیس به ماکائو آمد؛ وی در مصاحبه اخیر به شینهوا گفت: این برنامه ماهواره‌ای خیلی سریعتر از آنچه انتظار داشتم به جلو پیش می‌رود.

تیم تحقیقاتی ژانگ حدود 40 متخصص و دانشمند، از جمله چهره‌های برجسته و استعدادهای جوان از موسسات مشهور جهانی را دارد و مدت‌ها قبل از شناسایی آزمایشگاه توسط وزارت علوم و فناوری، در پروژه‌های اصلی اکتشافات عمیق چین شرکت کرده‌اند.

چین قرار است کاوشگر مریخ خود را در سال ۲۰۲۰ راه اندازی کند؛ تیم ژانگ همچنین در تحقیقات و توسعه کاشف مریخ شرکت کرده است.

ژانگ کیکه گفته است: «کاوشگر مریخ داده‌های زیادی را از مریخ جمع آوری می‌کند و ما از تجهیزات خود برای تجزیه و تحلیل داده‌های داخلی برای ساختار داخلی مریخ و تاریخ تکامل سیاره‌ای استفاده خواهیم کرد».

علاوه بر اکتشافات عمیق فضا، محققان آزمایشگاه همچنین تحقیقاتی در مورد فیزیک قمری، فیزیک سیاره‌ای، زمین شناسی قمری و شیمی سیاره‌ای انجام می‌دهند.

این آزمایش و نتیجه آن ، دیدگاه جدیدی را در مورد تاریخ اواخر انباشت زمین و ماه فراهم می‌کند، به طور غیر مستقیم تئوری برخورد بزرگ ماه را اثبات می‌کند و پشتیبانی علمی جدیدی را برای تجزیه و تحلیل داده‌های Chang'e 4 ارائه می‌دهد.