ICTPRESS - بررسی صدها مطالعه علمی نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی موجود در پلاستیک‌ها در دوران جنینی و کودکی، می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای سلامت افراد داشته باشد. 

به گزارش شبکه خبری ICTPRESS به نقل از سای‌تِک‌دِیلی، پژوهشگران از ارتباط این مواد با چاقی، مشکلات باروری و اختلالات شناختی در سال‌های بعدی زندگی خبر می‌دهند.

به گفته متخصصان مرکز درمانی لانگون دانشگاه نیویورک، تماس کودکان با مواد شیمیایی موجود در محصولات پلاستیکی روزمره، خطرات چشمگیری برای سلامت به همراه دارد که می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

این نتیجه‌گیری از بررسی گسترده صدها مطالعه اخیر منتشرشده در مجله معتبر لَنسِت سلامت کودک و نوجوان/ The Lancet Child & Adolescent Health به‌دست آمده است.

شواهد پیونددهنده مواد شیمیایی پلاستیک به بیماری

یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد افزودنی‌های رایج در پلاستیک‌های صنعتی و خانگی ممکن است احتمال بیماری و ناتوانی را افزایش دهند، به‌ویژه اگر تماس در اوایل زندگی رخ دهد. این بررسی سه گروه اصلی از مواد شیمیایی را برجسته می‌کند:

فتالات‌ها: که انعطاف‌پذیری پلاستیک را افزایش می‌دهند؛

بیسفنول‌ها: که به پلاستیک‌ها صلبیت می‌بخشند؛

مواد پر و پلی‌فلوروآلکیل (PFAS): که محصولات را در برابر حرارت و آب مقاوم می‌کنند.

مطالعات بررسی‌شده، هزاران زن باردار، جنین و کودک را زیر نظر گرفته‌اند. یافته‌ها این مواد شیمیایی را به مشکلات سلامت بلندمدتی از جمله بیماری قلبی، چاقی، ناباروری و آسم مرتبط می‌دانند.

چگونه محصولات روزمره مواد شیمیایی مضر را آزاد می‌کنند؟

این مواد شیمیایی در طیف گسترده‌ای از کالاهای مصرفی از جمله بسته‌بندی مواد غذایی، لوازم آرایشی و حتی رسیدهای کاغذی وجود دارند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند وقتی پلاستیک‌ها به طور مکرر استفاده می‌شوند، گرم می‌شوند یا در معرض برخی فرآیندها قرار می‌گیرند، می‌توانند ذرات ریزپلاستیک و نانوذراتی آزاد کنند که بعداً بلعیده می‌شوند.

مطالعات همچنین نشان می‌دهند که این مواد شیمیایی می‌توانند پاسخ ایمنی بیش از حد (التهاب) در سراسر بدن را تحریک و با هورمون‌هایی که عملکردهای زیستی ضروری را تنظیم می‌کنند، تداخل داشته باشند. دانشمندان معتقدند این مواد ممکن است بر چگونگی رشد مغز نیز تأثیر بگذارند و بسیاری از تحقیقات، قرارگیری زودهنگام در معرض آن‌ها را با کاهش ضریب هوشی و شرایطی مانند اوتیسم و اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی مرتبط دانسته‌اند.

خانواده‌ها از چه راه‌هایی می‌توانند برای کاهش تماس استفاده کنند؟

این بررسی علاوه بر شناسایی خطرات، راهکارهایی برای کاهش استفاده از پلاستیک و محافظت از سلامت عمومی ارائه می‌دهد:

جایگزین‌ کردن ظروف غذای پلاستیکی با شیشه یا استیل ضد زنگ؛
پرهیز از گرم‌ کردن ظروف پلاستیکی در مایکرووِیو یا شست‌وشوی آنها در ماشین ظرفشویی.
این اقدامات می‌توانند به‌طور محسوسی تماس با این مواد را کاهش دهند. نقش پزشکان اطفال و سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های سلامت در کمک به خانواده‌ها برای انتخاب‌های آگاهانه نیز بسیار مهم است.

اقدام در سطح کلان

در سطح نظارتی، نویسندگان خواستار قوانین قوی‌تر برای کاهش استفاده غیر ضروری از پلاستیک هستند، به‌ویژه در جوامع کم‌درآمد که خود با نابرابری‌های سلامت چشمگیری مواجه هستند.

این بررسی هم‌زمان با آخرین دور مذاکرات معاهده جهانی پلاستیک سازمان ملل متحد انجام شده است. این توافق در حال شکل‌گیری، به دنبال محدود کردن آلودگی جهانی پلاستیک است و بیش از ۱۰۰ کشور از محدودیت‌های الزام‌آور قانونی بر تولید پلاستیک حمایت می‌کنند.

اهمیت اقتصادی صنعت پلاستیک اغلب به‌ عنوان مانعی برای سیاست‌های جدید عنوان می‌شود، اما بار مالی ناشی از مشکلات سلامت مرتبط با این مواد بسیار عظیم است.

نقش پلاستیک در پزشکی

این بررسی بر خطرات مرتبط با استفاده از پلاستیک تأکید می‌کند، اما پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند که این ماده در بسیاری از محیط‌های پزشکی ضروری باقی می‌ماند. پلاستیک در دستگاه‌هایی مانند ونتیلاتورها و لوله‌های تغذیه برای نوزادان نارس، نبولایزرها برای کودکان مبتلا به آسم و ماسک‌های طراحی‌شده برای مقابله با گسترش بیماری‌های عفونی استفاده می‌شود.

یافته‌های این پژوهش، ارزش پلاستیک در مراقبت‌های سلامت را زیر سؤال نمی‌برد، بلکه توجه را به استفاده غیر ضروری از آن در محصولات روزمره معطوف می‌کند.