نورونهای پیشگوی مغز کشف شدند
به گزارش ICTPRESS، محققان به آموزش میمونها برای انجام یک بازی مشارکتی پرداختند که طی آن، حیوانات کنار هم قرار گرفته و در مورد همکاری با حریف خود با حرکت دادن یک اهرمک تصمیم گیری میکردند.
حرکت دادن اهرمک به سمت یک دایره نارنجی به معنی موافقت و به سمت مثلث آبی به معنی مخالفت آنها بود. هیچکدام از میمونها نمیتوانستند صورت دیگری را دیده یا هیچ نشانهای در مورد عمل برنامه ریزی شده آنها دریافت کنند.
در صورت موافقت میمونها، هر دو چهار قطره آب میوه دریافت میکردند. اگر یکی از طرفین موافقت و دیگری مخالفت میکرد، میمون موافق یک قطره و دیگری شش قطره آب میوه دریافت میکرد و در صورت مخالفت هر دو، به هر کدام از آنها دو قطره آبمیوه داده میشد.
همچنین این حیوانات پس از انتخاب خود میتوانستند از انتخاب حریف خود و همچنین میزان آبمیوهای که دریافت میکرد، آگاه شوند. میمونها نیز مانند انسانها بیشتر با کسانی همکاری میکردند که در آزمایشات دیگر با آنها همکاری کرده بودند.
محققان در این تحقیق به ثبت فعالیت مغزی سلولهای ناحیه کمربندی قدامی پرداختند که تصور میشود در تصمیمگیری نقش دارد. آنها دریافتند که فعالیت مجموعه خاصی از نورونها با تصمیمگیری میمونها در هر بازی ارتباط دارد.
این در حالیست که پیشبینی عمل حریف بر پایه رفتار قبلی، کلید دریافت جایزه بزرگتر در معضل میمونهای زندانی محسوب میشد. محققان دریافتند که مجموعه دیگری از نورونها در همین ناحیه عقل مسئول پیشبینی رفتار و قصد حریف میمونها پیش از تصمیمگیری آنها بود.
محققان اعلام کردند: برخلاف نورونهای آینه ای که بنظر می رسد در زمان مشاهده یک عمل توسط انسان و حیوان یا اجرای عمل مشابه فرد دیگر فعال میشوند، این نورونها به پیش بینی قصد دیگران میپردازد.
آنها برای تائید یافتههای خود، به تکرار آزمایشات خود روی همین میمونها پرداختند، اما این بار به جای میمون دیگر، از حریف رایانه ای استفاده کرد. میمونها این بار تمایل کمتری را برای همکاری با حریف خود نشان دادند.
محققان گفتند: نورونهای مسئول انتخاب میمون در این آزمایش بیشتر از زمانی که به پیش بینی تصمیمات میپرداختند، فعال میشدند. این امر شاید بتواند رفتار خودخواهانه میمونها را در این شرایط توضیح دهد.
آنها سپس پالسهای الکتریکی ضعیفی را در زمان بازی میمونها در کنار یکدیگر به مغز آنها وارد کردند که باعث کم شدن تمایل آنها برای همکاری با حریفشان شد.
محققان اظهار داشتند: این کشف می تواند به توسعه درمانهای جدید برای بیماریهایی مانند اوتیسم و اختلالات ضداجتماعی کمک کند.
نظرات : 0