به گزارش شبکه خبری ICTPRESS، جهان فناوری نوین مملو از رویدادهای گوناگون و خبرهای شگفت انگیزست که برخی در باورها نمیگنجد اما واقعیت دارد یا بزودی به واقعیت می پیوندد.

آنچه که در ادامه مشاهده میکنید گزارشی از خبرهای مهم هفت روز گذشته (منتهی به 10 مه 2020) در جهان فناوری نوین است:

بزرگترین تلویزیون OLED جهان رونمایی شد  

طی روزهای اخیر، شرکت ال‌جی بزرگترین و یکی از گرانقیمت ترین تلویزیون های خود را رونمایی کرد.

این دستگاه بخشی از سری LG Signiture است که نمایشگر عظیم ۸۸ اینچی وضوح۸K دارد و در ژوئن ۲۰۲۰ میلادی عرضه می شود.

تلویزیون LG OLED ۸K در سری ZX  و در ۲ سایز عرضه می شود که یکی از آنها نمایشگر OLED و ۸۸ اینچی  با وضوح ۸K است؛ دیگری نیز نمایشگری ۷۷ اینچی با همین کیفیت وضوح است.

شرکت کره‌ای ال‌جی ادعا می‌کند این تلویزیون‌ها به دلیل ۴ برابر تراکم پیکسل بیشتر، تصاویر زنده‌تری نسبت به نمایشگرهای ۴Kدارند.

این دستگاه بسیار نازک و شبیه عکسی روی دیوار است، همچنین نمایشگر ۸۸ اینچی ال جی به دستیار صوتی LG ThonQ مجهز است. در نسخه ۸۸ اینچی نیز پردازشگر Gen۳ AI نصب شده است.

.....................

تولید کوچک‌ترین ربات میکروالکترونیکی جهان! 

محققان به تازگی از تولید کوچک‌ترین ربات میکروالکترونیک جهان خبر داده اند که به عنوان بخشی از پیشران موتور جت مورد استفاده قرار خواهد گرفت و تحولی اساسی در آن ایجاد می‌کند که از ده سال قبل به این سو شاهد تغییرات چشمگیری نبوده است.

این ربات بسیار کوچک تخت فقط ۰.۸ میلیمتر طول و ۰.۸ میلیمتر پهنا دارد و ضخامت آن نیز صرفاً ۰.۱۴ میلیمتر است. ربات یادشده به صورت بی سیم با یک سیستم انتقال داده در ارتباط است و بعد از دریافت سیگنال‌های الکتریکی توسط یک سیم پیچ القایی در مرکز ربات یادشده، فرایند گرم شدن نانولوله‌های پلیمری آن آغاز می‌شود و این امر موجب فعالیت ربات مذکور می‌شود.

در درون نانولوله‌های پلیمری این ربات مقداری پلاتینیوم هم وجود دارد که موجب واکنشی کاتالیستی شده و حباب‌های اکسیژنی تولید می‌کنند که حرکت آنها به رانش پیشران موتور جت کمک می‌کند.

محققان یک بازوی دست ساز را هم برای تسهیل فعالیت این ریزربات تهیه کرده اند که در قالب یک محرک تشکیل شده از یک پلیمر گرماسنج عمل می‌کند؛ این بازو در واکنش به کاهش یا افزایش گرما مسیر حرکت نانولوله‌ها را باز و بسته می‌کند و از این طریق عملکرد پیشران را بهبود می بخشد. از این اختراع جدید می‌توان برای تسهیل انتقال داروها در بخش‌های مختلف بدن نیز استفاده کرد.

پژوهش یادشده توسط ۱۲ محقق از کشور آلمان انجام شده که یکی از آنها به نام مریم فقیه ایرانی الاصل بوده و در مؤسسه نانو علوم یکپارچه در شهر درسدن آلمان مشغول فعالیت است.

.....................

مایکروسافت سرفیس‌های جدیدش را رونمایی کرد 

مایکروسافت هفته گذشته در اقدامی غافل‌گیرکننده از سرفیس بوک ۳، سرفیس هدفون ۲ و سرفیس گو ۲ رونمایی کرد.

سرفیس بوک ۳ به‌ عنوان لپ‌تاپ رده‌بالای جدید ردموندی‌ها حداکثر ۳۲ گیگابایت حافظه‌ رم دارد، از کارت‌های گرافیک جدید انویدیا استفاده می‌کند و به حافظه‌ SSD سریع‌تر مجهز شده و طول عمر باتری این لپ‌تاپ حدود 17.5 ساعت است. مایکروسافت از سرفیس بوک 3 به عنوان قوی‌ترین لپ‌تاپ خود که تاکنون توسط مهندسان این شرکت طراحی شده، یاد کرده است. سرفیس بوک ۳ با پردازنده‌های نسل دهم اینتل و حافظه SSD‌ پرسرعت، از نظر طراحی تفاوتی با نسل گذشته خود ندارد، اما به قطعات سخت‌افزاری به‌روزتر و قدرتمندتر مجهز شده است.

سرفیس گو ۲ از طراحی آشنا و مشابهی با مدل قبلی بهره می‌برد و از یک نمایشگر 10.5 اینچی پیکسل سنس، باتری ارتقایافته و پردازنده نسل هشتمی‌ سری Core M اینتل در آن استفاده شده و به یک دوربین 5 مگاپیکسلی برای برقراری ارتباط‌های ویدیویی محهز است؛ مایکروسافت در این محصول و البته برای نخستین بار، فناوری Studio Mics را تعبیه کرده که می‌تواند وضوح و شفافیت بیشتر صوت خروجی و همچنین کاهش نویز را به دنبال داشته باشد

و در آخر عضو جدید خانواده هدفون‌های پیشرفته مایکروسافت چیزی نیست جز سرفیس هدفون 2. محصولی که به گفته مایکروسافت، کیفیت صدایی به مراتب بالاتر را نسبت به مدل قبلی ارائه خواهد داد و می‌تواند با یک بار شارژ، تا 20 ساعت انرژی مورد نیاز برای به رگ‌های این هدفون تزریق کند.

در سرفیس هدفون 2 از 13 سطح کنترل نویز محیطی استفاده شده و از فناوری حذف نویز فعال نیز بهره می‌برد. در خصوص شکل ظاهری این هدفون نیز باید گفت که طراحی آن دستخوش تغییراتی شده و از قابلیت چرخش 180 درجه‌ای بهره می‌برد.

.....................

اقامتگاه تاشو برای استقرار در ماه ساخته شد 

به تازگی با الهام از اریگامی یک اقامتگاه تاشو برای فضانوردانی طراحی شده که به سفر ماه می روند؛ این اقامتگاه تاشو قرار است در شرایط آب وهوایی سخت در گرینلند آزمایش شود.

اقامتگاه مذکور «لونارک» نام دارد و توسط ۳ مهندس فضایی دانمارکی طراحی شده است؛ لونارک در حقیقت یک اقامتگاه فشرده است که تا می شود تا فضانوردان بتوانند آن را هنگام سفر به ماه و قبل از رسیدن به مقصد راحت جابجا کنند.

این اقامتگاه تاشو با باتری کار می کند و ظرفیت ۲ نفر را دارد؛ چارچوب لونارک و سطح خارجی آن از جنس آلومینیوم است که با سلول های خورشیدی پوشیده شده تا برای ساکنانش انرژی تولید کند.

فضای داخلی ماژول مذکور شامل یک دستشویی، مکانی برای استراحت، میز تحریر، طاقچه و یک پرینتر۳ بعدی است تا قطعات جدید برای خانه تولید کند.

قرار است دو طراح دانمارکی لونارک پاییز امسال به طور آزمایشی سه ماه داخل آن زندگی کنند؛ البته اقامتگاه مذکور در شمال گرینلند آزمایش می شود. کارآمدی این اقامتگاه آزمایشی در برابر تندبادها و دمای۲۲- درجه سانتیگراد شمال گرینلند بررسی می شود.

هدف نهایی این گروه فراهم کردن شرایط زندگی در فضا با کمک اقامتگاه های موقت است.

در وب سایت پروژه لونارک آمده است: ما با ترکیب هنر باستانی ژاپنی اریگامی و روش تقلید زیستی، یک ساختار تاشو قدرتمند و سبک ساخته ایم.

.....................

تشخیص بمب در فرودگاه‌ها با بینی الکترونیکی!  

شرکت ایرباس قصد دارد از یک بینی الکترونیکی فوق‌العاده حساس برای تشخیص بمب در فرودگاه‌ها استفاده کند که توسط یک استارتاپ ساخته شده و از سلول‌های بیولوژیکی زنده استفاده می‌کند و می‌تواند مانند سگ‌های بمب‌یاب به کشف بمب‌ها بپردازد.

این شرکت اقدام به استفاده از این حسگرهای شبیه به عروس دریایی می‌کند که توسط استارتاپکونیکو(Koniku) ساخته شده است. ایرباس می‌خواهد این حسگر را در ادامه سالجاری در تونل غربال‌گری و نظارت چندین فرودگاه مستقر کند.

این حسگر از پردازنده‌های سیلیکونی تقویت شده توسط سلول‌های زنده استفاده می‌کند. این فناوری قادر به تشخیص بوی بمب و مواد منفجره است. این حسگر، هوا را تنفس می‌کند و اساساً به شما می‌گوید که چه چیزی در هوا است. در واقع سلول‌های بیولوژیکی، سلولهای "Hek" یا آستروسیت‌ها(سلول‌های مغزی) را گرفته و آنها را به طور ژنتیکی برای تبدیل شدن به گیرنده‌های بویایی اصلاح می‌کند.

.....................

زیردریایی توریستی که دید ۳۶۰ درجه دارد! 

وقتی نام زیردریایی آورده می‌شود، معمولاً مردم به یاد محصولات نظامی زمختی می‌افتند که حدود ۱۰۰ نفر را در خود جای می‌دهند و به مأموریت‌های حساس می‌روند؛ اما دیپ ویو محصولی متفاوت است.

چندی پیش شرکت آمریکایی تریتون از تولید زیردریایی توریستی به نام دیپ ویو ۲۴ خبر داده که برای فرو رفتن به عمق آب دریاها و مشاهده حیات زیرآبی و لذت بردن از آن تولید شده است.

این زیردریایی که ظرفیت جابجایی ۲۴ مسافر را دارد، می‌تواند به عمق ۱۰۰ متری آب فرو رود و برای روشن کردن محیط اطراف خود مجهز به ده لامپ قدرتمند ال ای دی با ظرفیت ۲۰ هزار لومن است. پنجره‌های بزرگ و قدی با ضخامت ۵.۵ اینچ مشاهده نمای ۳۶۰ درجه از محیط را ممکن می‌کنند.

زیردریایی یادشده به صورت ماژولار طراحی شده بنابراین می‌توان ظرفیت حمل مسافر آن را بین ۱۲ تا ۶۶ نفر تنظیم کرد. مدل ۲۴ نفره این زیردریایی ۱۵ متر طول و ۵۵ هزار کیلوگرم وزن دارد.

سیستم ناوبری و موتورهای این زیردریایی به صورت برقی طراحی شده و با یک بار شارژ باتری امکان استفاده از آن به مدت ۱۴ ساعت وجود دارد؛ حداکثر سرعت این زیردریایی به ۵.۵ کیلومتر در ساعت می‌رسد.

.....................

تسریع در ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده با کمک نانوذرات 

محققان به تازگی نانوذراتی ساختند که با تزریق به سلول‌های عضلات می‌تواند به ترمیم بافت آن کمک کند؛ این نانوذرات حاوی سلول‌های بنیادی است که با تولید فاکتور رشد، موجب تشکیل رگ در بافت آسیب دیده می‌شود.

در پزشکی یک روش درمان ایده‌ئال برای بیمارانی که ماهیچه آن‌ها در اثر کمبود اکسیژن آسیب‌ دیده‌اند، تزریق سلول‌های بنیادی خود بیمار است. در پژوهشی که به تازگی انجام شده پژوهشگران دانشگاه ایلینویز نشان دادند که نانومحرک‌ها، نانوذرات حاوی سلول‌های بنیادی برای التیام زخم، قدرت التیام را در موش‌های آزمایشگاهی افزایش دادند.

سلول‌های بنیادی که از بدن خود بیمار مشتق شده است دارای ترکیباتی هستند که به تشکیل رگ‌های جدید خونی در بدن کمک می‌کنند و در نهایت به ترمیم بافت آسیب‌دیده منجر می‌شوند.

مولکول‌هایی موسوم به فاکتور نکروز تومور آلفا که در بدن به‌صورت طبیعی ترشح می‌شود قادر هستند سلول‌های بنیادی را تحریک کرده و عوامل رشد دهنده را بیشتر تولید کنند. این گروه تحقیقاتی تصمیم گرفتند TNF-alpha را مستقیم به سلول بنیادی متصل کنند و در نهایت، نانومحرک‌هایی بسازند. این نانومحرک‌ها در واقع نانوذراتی هستند که می‌توانند به سطح سلول بنیادی متصل شوند و TNF-alpha را رهاسازی کنند.

فایده اولیه سلول‌های بنیادی در ترمیم بافت‌ها، توانایی جایگزینی آن‌ها به جای سلول‌های آسیب‌دیده نیست، بلکه تولید فاکتور رشد و سیتوکین‌ها است که به این فرآیند کمک می‌کنند. این نانوذرات کمک می‌کنند تا رهایش فاکتور رشد طولانی‌مدت انجام شود، این موضوع زمانی که سلول به فردی اهدا می‌شود یا بافت، بیمار یا کهنسال است، بسیار مفید خواهد بود.