به گزارش شبکه خبری ICTPRESS به نقل از خبرگذاری اروپا ، چگونه می توان دی اکسید کربن موجود در زمین را بازیافت کرد؟ از آن گذشته چطور میتوان جریان باد را در توربین های بادی به دام انداخت و با استفاده از سوخت پاک هلیوم راهی آسمان شد؟ دانشمندان اروپایی برای ارایه پاسخی امیدوار کننده به این پرسشها سه پروژه عظیم را دنبال میکنند.

دفن دی اکسید کربن

 تغییرات جوی یکی از بزرگترین چالشهای بشر در عصر حاضر به شمار می آید اما با دی اکسید کربنی که راهی اتمسفر زمین میشود واقعا چه میتوان کرد؟ در ایسلند دانشمندان بر روی یک راه حل جالب توجه کار میکنند. به طور کلی ایسلند به عنوان کشوری که با برخورداری از آتشفشانهای فعال همواره در حال وسعت یافتن است همواره بخش زیادی از برق مورد نیاز خود را از انرژی درون گرمایی زمین تأمین کرده است. از این منبع انرژی به عنوان یکی از سبزترین منابع انرژی حال حاضر دنیا یاد میشود. اما بخار آب جوش زیرزمینی حاوی دی اکسید کربن آتشفشانی است که آن نیز در نهایت راهی اتمسفر میشود.در پروژه ای موسوم به CARBFIX اتفاق جالب توجهی در حال روی دادن است.

هماهنگ کننده این پروژه میگوید: "تأسیسات تولید برق با اتکا به انرژی درون گرمایی زمین دی اکسید کربن زیادی راهی اتمسفر نمی کنند. به عنوان مثال می توان به تأسیسات Hellisheiði اشاره کرد که سالانه تنها ۴۰ هزار تن دی اکسید کربن راهی آسمان زمین می کند که این رقم معادل سه درصد تأسیساتی با همین عظمت اما مبتنی بر سوختهای فسیلی است. بنابراین ما دی اکسید کربن زیادی راهی اتمسفر نمی کنیم اما در تلاش هستیم تا همین میزان اندک را نیز کاهش دهیم." در ایسلند دی اکسید کربن ناشی از انرژی درون گرمایی زمین به دام افتاده و با آبی که از همان جریانهای درون زمینی به بیرون نشت میکند ترکیب میشود و در نهایت آن را به اعماق زمین پمپاژ میکنند. مهندسان در این نوع تأسیسات از پمپهای قدرتمند برای بازگرداندن آب حاوی دی اکسید کربن به عمق ۵۰۰ متری زمین استفاده میکنند و بدین ترتیب این اطمینان خاطر حاصل میشود که چنین گاز گلخانه ای راهی جو زمین نمیشود.

تولید برق در هر خانه
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: از ایسلند به پرتغال میرویم. شهرهای آینده به طرز فزاینده ای متکی به گزینه های جدید برای تأمین انرژی مورد نیاز خواهند بود. توربین های بادی که امروزه در سراسر دنیا نصب شده اند چندان با پرندگان میانه خوبی نداشته و درعین حال سر و صدای زیادی نیز تولید میکنند. اکنون شرکت Omniflow در پرتغال دست به ابتکار جالب توجهی شده است. مهندسان این شرکت از تلفیق صفحات خورشیدی و توربین های بادی کوچک برای تولید محلی برق استفاده میکنند. فلسفه اصلی این نوآوری در آن است که دیگر نیازی به راه اندازی مزارع بزرگ توربین های بادی نخواهد بود." پدرو رائو" مدیرعامل شرکت Omniflow که از این فناوری بهره برداری میکند میگوید: آنچه که ما برای تولید برق در دل شهرها ایجاد کرده ایم شبیه بالی است که جرین باد را از وضعیت افقی به عمودی تغییر داده تا در نهایت توربین مرکزی آن چرخیده و بدین ترتیب برق تولید شود. همچنین صفحات خورشیدی این مجموعه که در نوک آن قرار گرفته برق خورشید قابل توجهی (در زمان تابش خورشید) تولید میکند. در نتیجه میتوان تصور کرد که هر خانه ای برق خود را تولید کند.بازگشت به کشتی هواییدر " گبدفورد" انگلیس جایگزین بی سر و صداتر و پاک تری برای هواپیماهای امروزی در حال شکل گیری است.

یادمان نرود که هواپیماها نقش قابل توجهی در تولید گازهای گلخانه ای دارند. سازندگان این سیستم هوایی در نظر دارند تا آن را به عنوان یک کشتی هوایی راهی آسمان کنند تا عملا از نسل جدید سیستم های پروازی رونمایی شود. این پروژه جدید Airlander نام دارد که در واقع کشتی هوایی دوگانه سوزی است که در دل آن چندین فناوری به روز در زمینه هوا-فضا تعبیه شده است. اکثر این فناوری ها هم اکنون در بالگردها و هواپیماها به کار گرفته میشوند و حالا در این کشتی هوایی ترکیبی از آنها دیده میشود تا بهره روی چنین سیستمی به حداکثر برسد.فضای داخلی قسمت بالن این کشتی هوایی حدود ۳۸ هزار مترمکعب بزرگی دارد که توسط هلیوم پر شده و به لطف سبکتر بودن از هوا به راحتی راهی آسمان میشود. به بیان دیگر ۶۰ درصد از فرآیند برخاستن کشتی هوایی از زمین و اوج گرفتنش ناشی از این سبکی میشود و ۴۰ درصد دیگر مربوط به ساختار بال مانندش است که آن را در زمره سیستم های هوایی آیرودینامیک قرار میدهد. ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت قطعا سرعت چندان زیادی نیست اما نمی توان از مزایای آن یعنی عدم نیاز به فرودگاه برای نشست و برخاست و همچنین پایداری در هوا و پرواز بی وقفه برای چند هفته چشم پوشی کرد.