بزودی راز توالی DNA در احیاء دوباره عضلات آشکار میشود

به گزارش شبکه خبری ICTPRESS؛ محققان با نگاه دقیق و عمیقتر به مکانیزم عملکرد این ویژگی خارق‌العاده توانستند آن را در بدن موش دوباره‌سازی کرد. حالا دانشمندانی که در این تحقیق دست داشته‌اند امیدوارند نهایتا انسانها نیز به جایی برسند تا قادر باشند اعضای آسیب دیده بدنشان را دوباره تولید کنند.

محققان قبل از این؛ لیست بلند بالا از ژنهایی را تهیه کرده‌اند که به برخی از جانوران قدرت بازسازی بافتهای معیوب و آسیب دیده را میدهد. بعضی از این ژنها نمونه مشابه در بدن انسان دارند اما متأسفانه وقتی عضوی از بدن قطع میشود به همان شکل میماند.

همین تفاوت عمده محققان را به فکر فرو برده که ژنها نقشی در احیای مجدد ندارند بلکه این توالی DNA است که رفتار آنها در زمان وقوع آسیب را تعیین میکند.

«کنت پاس» پروفسور بیولوژی سلول در دانشگاه پزشکی دوک گفته که میخواهیم بدانیم این احیاء دوباره چگونه رخ میدهد. آن موقع میتوانیم به انسانها کمک کنیم تا پتانسیل بازیابی خود را بطور کامل درک کنند. تحقیق ما نشان داده که راهی برای بیدار کردن ژنهای دخیل در فرآیند احیاء وجود دارد که اتفاقا در داخل خود ماست و ما آن را حمل میکنیم.

این تیم با مشاهده احیاء قلب و بال در یک گورخر آبی موفق شد تا یکی از این توالیهای تنظیم کننده را شناسایی کند.

این زنجیره‌های DNA نه تنها ژنهای ناحیه آسیب دیده را فعال میکنند بلکه میتوانند طوری مهندسی شوند تا تأثیر بسزایی در توانایی حیوانات در احیاء داشته باشند.

دانشمندان TREE را به کوتاهترین توالی DNA موردنیاز کاهش دادند و فهمیدند که در واقع میتوانند آن را به دو بخش تقسیم کنند؛ یک بخش که برای فعال کردن ژنها در قلب معیوب بکار میرود و دیگری ژنهای موجود در بال آسیب دیده را فعال میکند.

با آمیختن این توالیها به یک جفت ژن احیاء‌کننده میتوان اعضای آسیب دیده این جانور را ترمیم کرد.

تیم تحقیقاتی بعد از آن توجه خود را معطوف پیدا کردن همین روش در پستانداران کرد. با الحاق TREE به ژنی بنام lacZ آنها متوجه شدند توالی تنظیم کننده قادر بود تا ژنها را در پا و قلب زخمی یک موش فعال کند.

پروفسور پاس اضافه کرد که ما هنوز در ابتدای راه هستیم اما اکنون مدارک امیدوار کننده‌ای در دست داریم که این اعضا تمام توالیهای لازم برای کار با مکانیزم یک پستاندار بعد از زخمی‌شدن را در اختیار خود دارند.

ممکن است TREEهای مختلفی داشته باشیم مثلا برخی از آنها ژنها را در تمام بافتها فعال میکنند اما برخی دیگر ژنها را فقط در بعضی از بافتهای خاص و مشخص مانند قلب فعال میکنند. او معتقد است با ترکیب و تلفیق این توالیها با فناوریهای اصلاح کننده ژنوم میتوان قدرت پستانداران برای تولید دوباره بافت یا اعضای بدن را به شکل قابل ملاحظه‌ای افزایش داد.