ICTPRESS - انجمن تجارت الکترونیک تهران در گزارش دوم خود، ایران را با ۵۰ کشور دیگر در سه شاخص اختلال، محدودیت و سرعت اینترنت مقایسه کرده است. ایران در مجموع با کسب ۱۴۲ امتیاز منفی از مجموع ۱۵۰ امتیاز ممکن، در صدر کشورهای با بدترین کیفیت اینترنت قرار دارد؛ پس از ایران، قزاقستان و چین اینترنت بی‌کیفیت را دارند.

به گزارش شبکه خبری ICTPRESS به نقل از شرق، انجمن تجارت الکترونیک تهران در بخشی از دومین گزارش خود از وضعیت اینترنت کشور با بررسی وضعیت اینترنت در ۵۰ کشور جهان، اعلام کرد: ایران با میانگین حدود ۴۸ درصد از وب‌سایت‌های دارای اختلال، پس از چین با میانگین حدودی ۴۷ درصد، به عنوان اولین کشور با بیشترین اختلال اینترنت در ۹ ماه اخیر است. 

جدول ذیل، کشورهای در انتهای جدول در میان ۵۰ کشور مورد بررسی در بازه زمانی فروردین تا آذر ۱۴۰۲ را نشان می‌دهد. خط تیره در این جدول به معنی قرار نگرفتن کشورهای منتخب در میان پایین‌ترین کشورهای این رتبه‌بندی است؛ به این معنا که حتی همین کشورهای انتهای جدول نیز در همه ماه‌ها جزو کشورهای با اختلال بسیار زیاد نبودند، حال آن که ایران در این ماه‌ها صدرنشین این جدول است.

خاموشی مطلق اینترنت دنیا فقط برای ایران

همچنین در این گزارش به بررسی محدودیت‌های اینترنت در ایران پرداخته شده است. طبق داده‌های گزارش دوم انجمن تجارت الکترونیک در مورد وضعیت کیفیت اینترنت ایران، محدودیت اینترنت کشور به چهار سطح «قطع کامل/ کنترل شده اینترنت»، «فیلترینگ»، «تحریم» و «مقررات داخلی» طبقه‌بندی می‌شود.

داده‌های این بخش گزارش نشان می‌دهد که بیشترین خاموشی مطلق اینترنت دنیا برای ایرانی‌هاست. با توجه به داده‌های وب سایت سرف‌ شارک (surfshark)، ایران، هند و پاکستان در جایگاه سه کشور اول از حیث بیشترین قطعی و اختلال سراسری خودخواسته اینترنت در نیمه اول سال ۲۰۲۳ قرار گرفته‌اند. بر اساس بررسی‌های وب‌سایت سرف شارک، اغلب این قطع شدن‌های اینترنت ایران در رابطه با حوادث اجتماعی کشور رخ داده است. ایران با قطع ۱۴ بار، هند ۹ بار و پاکستان ۳ بار به ترتیب پراختلال‌ترین اینترنت‌های جهان در نیمه اول سال ۲۰۲۳ را داشته‌اند.

اینترنتی با بیشترین فیلترینگ

در بخش محدودیت اینترنت، به فیلترینگ اینترنت در ایران نیز به شکل ویژه پرداخته شده است. بر این اساس طبق داه‌های OONI در نمونه‌گیری با ۱۰۰ وب‌سایت مختلف، ایران با ۴۹ وب‌سایت فیلتر شده پس از چین با ۶۴ دامنه فیلتر شده دومین اینترنت محدود جهان را دارد. در این گزارش تاکید شده که گرچه وب‌سایت‌های پورنوگرافی در کشورهای دیگری مانند کره‌ جنوبی، ترکیه و مالزی به صورت عمومی فیلتر است، اما فیلترینگ همه جانبه و گسترده در ایران، فراتراز محدودیت‌‌های قابل توجیه برای افکاری عمومی و نیاز‌های شهروندان و کسب‌وکارها است. نکته مهم دیگر در رابطه با سیاست‌های فیلترینگ در ایران، مفهوم خسارت جانبی (Collateral damage) به وب‌سایت‌هایی با محتوای غیرمجرمانه است؛ به این معنی که سیاستگذار یا سیستم‌های فنی فیلترینگ ایران، خواسته یا ناخواسته (از روی فقدان دانش فنی) منجر به فیلتر وب‌سایت‌هایی با محتوای آموزنده یا بی‌ارتباط با سیاست‌های فیلترینگ می‌شود.

وبسایت (Freedom on the Net) در سال ۲۰۲۳ میلادی، ۷۰ کشور را از حیث دسترسی آزادانه به اینترنت (با شاخص‌هایی مانند نقض حقوق کاربر، موانع دسترسی و محدودیت در محتوا) بررسی کرد. ایران پس از میانمار و چین در بدترین وضعیت از دسترسی آزادانه به اینترنت در میان ۷۰ کشور است. همچنین در زیرشاخص‌های همین بررسی، ایران در مولفه‌ رعایت حقوق شهروندان، بدترین کشور (با رتبه یک) و در شاخص محدودیت (سانسور) محتوا در اینترنت رتبه چهارم را در میان کشورهای بررسی شده دارد.

از سوی دیگر طبق داده‌های این گزارش، ایران، چین و ترکمنستان صدرنشین محدودیت‌ شبکه‌های اجتماعی هستند. شبکه‌های اجتماعی توییتر، اینستاگرام، تلگرام، واتس‌اپ،  فیس‌بوک و یوتیوب در ایران فیلتر است و از این نظر ایران همراه چین و ترکمنستان در صدر کشورهای با محدودیت حداکثری شبکه‌های اجتماعی است. این گزارش به داده‌های وب سایت سرف‌شارک (surfshark) نیز اشاره کرده که نشان می‌دهد در نیمه اول سال میلادی گذشته، ۲۹ کشور جهان درگیر انواع سانسورهای اینترنتی بوده‌اند که ایران در این شاخص‌ها هم جزو کشورهایی با بدترین وضعیت بوده است. وقتی این داده‌ها در کنار یک‌دیگر قرار می‌گیرند در مجموع مشخص می‌شود که وضعیت دسترسی شهروندان و کسب‌وکارهای ایرانی به امکانات و پلتفرم‌های اطلاع‌رسانی جمعی در ایران به مراتب محدودتر از کشورهای دیگر دنیا است.

انجمن تجارت الکترونیک تهران در گزارش خود تاکید کرده که در حال حاضر سازوکار فیلترینگ هوشمند، یک سازوکار پرخطا، کند و بسیار پرهزینه است. سیستمی که به باور این انجمن نه تنها توانایی شناسایی محتوای مجرمانه را ندارد، که با ایجاد اختلال روی گروه بزرگی از سامانه‌های اینترنت فقط باعث افت کیفیت عمومی اینترنت می‌شود. فیلترینگ بر اساس آی‌پی، فیلترینگ گسترده یک یا چند سرویس‌دهنده‌ بین‌المللی، عدم وجود سازوکار حمایتی از وب‌سایتهای دارای مجوز داخلی و … از مهم‌ترین این مشکلات است.