GOLDEN NEWS / خبرهای طلایی یکشنبه 26 مهر
ICTPRESS گزارش می دهد :
خبر: پدر شاتل فضایی درگذشت
جورج ادوین مولر، رهبر نخستین ماموریت فرود سرنشیندار در ماه و پدر شاتل فضایی، هفته گذشته پس از یک بیماری کوتاهمدت در سن 97 سالگی درگذشت.
ناسا و منابع نزدیک به خانواده مولر، مرگ وی را در روز سهشنبه 21 مهرماه 94 تائید کردند.
مولر در 16 ژوییه 1918 و 50 سال پیش از پرتاب موشک ساتورن 5 به همراه ماموریت آپولو در ایالت میسوری به دنیا آمد.
وی کارشناسی مهندسی برق خود را از دانشکده معدن میسوری و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه پوردو دریافت کرد. 11 سال بعد، مولر دکترای فیزیک خود را از دانشگاه ایالتی اوهایو گرفت.
مولر ریاست دفتر پرواز فضایی سرنشیندار در مقر واشنگتن ناسا را در سالهای 1963 تا 1969 و در طول برنامههای جمینی و آپولو برعهده داشت. در آن زمان، وی سه مرکز پرواز فضایی سرنشیندار ناسا را تحت یک سیستم مدیریت درآورد و رویکردی را برای آزمایش معرفی کرد که منجر به فرود انسان روی ماه تا آخر آن دهه شد.
وی همچنین نقش مهمی در طراحی نخستین ایستگاه فضایی آمریکا ایفا کرد و از یک سیستم حملونقل فضایی قابل استفاده مجدد حمایت کرد که به شاتل فضایی معروف گشت.
با اینحال مولر در ناسا نماند تا ارتقاء شاتل را ببیند یا شاهد پرتاب ایستگاه Skylab در سال 1973 باشد.
وی در سال 1969، چهار ماه پس از نخستین فرود آپولو بر روی ماه، از کار در سازمان فضایی استعفا داد و به صنعت بازگشت.
وی به عنوان معاون مدیرعامل شرکت General Dynamics و رئیس و مدیرعامل شرکت System Development به فعالیت خود ادامه داد.
مولر پیش از پیوستن به ناسا، برنامههای هوافضا را در شرکت Ramo Wooldridge مدیریت میکرد و در آنجا کار رهبری بازبینی طرح سیستمهای هدایت موشکهای بالستیک اطلس و تیتان را بر عهده داشت.
وی همچنین مدیر برنامه فضاپیمای Pioneer 1 بود که به عنوان نخستین فضاپیمای ناسا در سال 1958 به فضا ارسال شد.
مولر در نهایت به برنامه مطلوب خود برای توسعه روشی کمهزینه به منظور دستیابی به فضا بازگشت و از سال 1995 تا 2004 به شرکت هوافضای Kistler پیوست.
وی در سال 1999 عنوان کرد: من کاری را انجام میدهم که قرار بود برای شاتل فضایی انجام دهم و آن، ساخت یک خودروی پرتاب کاملا قابل استفاده مجدد است.
شرکت Kistler در سال 2010 و چهار سال پس از اینکه توسط ناسا برای ارائه خدمات باربری به ایستگاه فضایی بینالمللی انتخاب شد، اعلام ورشکستگی کرد و هیچگاه نتوانست سیستم پرتاب K-1 خود را به پرواز دربیاورد.
مولر علاوه بر موقعیتهای شغلی خود، از سال 1969 تا 1982 به عنوان رئیس موسسه هوانوردی و فضانوردی آمریکا و از سال 1982 تا 1997 به عنوان رئیس آکادمی بینالمللی کیهاننوردی خدمت کرده بود.
..........................
خبر: تولید شارژر سازگار جهانی برای همه دستگاهها
مهندسان دانشگاه کالیفرنیا در ساندیگو فناوری جدیدی را برای تولید یک شارژر بیسیم ابداع کردند که برای همه دستگاههای الکترونیکی مختلف با نشانهای تجاری گوناگون سازگار است.
محققان یک پلتفرم شارژر دو فرکانسی را تولید کردند که میتواند تلفنهای همراه هوشمند، ساعتهای هوشمند، لپتاپها و تبلتها را در یک زمان و بدون در نظر گرفتن استاندارد بیسیم یا فرکانسی که از هر دستگاه پشتیبانی میکند، شارژ کند.
پاتریک مرسیه، رهبر این تحقیق اظهار کرد: طبق دانش ما، این تنها فرستنده برق بیسیم چند استاندارد است که نشان داده میتواند بطور همزمان در دو فرکانس مختلف با بهرهوری بالا عمل کند.
این شارژر جهانی بیسیم همچنین چالشی را مد نظر قرار داده که فناوری بیسیم کنونی را تحتالشعاع قرار داده و آن هم، عدم تطابق میان سه استاندارد بیسیم رقیب در بازار کنونی موسوم به Qi، Powermat و Rezence است.
هر شارژر بیسیم کنونی یا از استاندارد Qi، یا Powermat و یا Rezence پشتیبانی میکند و تنها با دستگاههای کار میکند که از همان استاندارد پشتیبانی کنند.
فناوری شارژ بیسیم به آمادگی لازم برای جنگی مشابه رقابت بین بلو ری و دیویدی HD رسیده است. جنگ بین استانداردهای بیسیم نامنطبق میتواند این حوزه را به حدی زمینگیر کند که یک برنده پیدا شود.
مرسیه اظهار کرد: ما برای کمک به اجتناب از وقوع چنین شرایطی یک فناوری بیسیم ساختیم که جهانی بوده و از همه این استانداردها حمایت میکند، از این رو مهم نیست که دستگاه شما از چه استانداردی پشتیبانی میکند.
این سه استاندارد با سه فرکانس مختلف کار میکنند: Qi و Powermat در 200 کیلوهرتز و Rezence در 6.78 مگاهرتز.
اینجاست که چالش واقعی نمایان میشود. برای اینکه یک شارژر بتواند از چندین استاندارد پشتیبانی کند، باید در سراسر این فرکانسهای بسیار متفاوت عمل کند. مرسیه و تیمش برای حل این مشکل یک پلتفرم شارژ با قابلیت اجرا در فرکانسهای مختلف ساختند که توسط هر سه استاندارد مذکور پشتیبانی میشود.
این فناوری اکنون ثبت اختراع شده و محققان به دنبال شرکای تجاری برای تبدیل طرح خود به محصول تجاری هستند.
جزئیات این فناوری در مجله Transactions on Power Electronics منتشر شده است.
..........................
خبر: پرتاب ماهواره ارتباطی جدید چین به فضا
چین روز گذشته در ماموریتی تجاری برای موشک حامل لانگ مارچ 3B، یک ماهواره ارتباطی جدید را از مرکز پرتاب ماهواره شیچانگ در جنوب غرب این کشور به فضا پرتاب کرد.
ماهواره APSTAR-9 که توسط پلتفرم چینی DFH-4 برای شرکت ماهواره APT در هنگکنگ ساخته شده، قرار است حداقل 15 سال در مدار باقی بماند.
این فناوری جایگزین نمونه قبلی APSTAR-9A خواهد شد که در سال 1998 با عمر ماموریت اولیه 15 سال به فضا پرتاب شده بود.
دادههای نظارتی جمعآوری شده پس از 26 دقیقه از پرتاب ماهواره نشان میدهد که APSTAR-9 از موشک جدا شده و به مدار تعیین شده خود رسیده است.
ناوگان APSTAR شرکت APT با ماهواره جدید قادر خواهد بود تا حدود سه چهارم جمعیت آسیا، اروپا، آفریقا و استرالیا را برای ارائه گیرنده و فرستنده شبکههای تلویزیونی، خدمات داده و ارتباطات ماهوارهای پوشش دهد.
پرتاب روز گذشته، دویست و چهاردهمین ماموریت مجموعه موشک حامل لانگمارچ محسوب میشود که توسط شرکت علم و فناوری هوافضای چین ساخته شده است.
..........................
خبر: تکمیل آزمایشات سلاح لیزری جنگندههای فراصوت آمریکا
شرکت لاکهید مارتین از تکمیل 60 آزمایش برجک لیزر برای هواپیماهای جنگی فراصوت خبر داد.
سال گذشته شرکت لاکهیدمارتین آزمایش یک برجک لیزر تاکتیکی را برای هواپیماهای جنگی آینده آغاز کرد. پس از 60 پرواز آزمایشی، اکنون این شرکت اعلام کرده که قابلیت هدفگیری 360 درجه سیستم برجک تائید شده است و اینکه فناوری مذکور یک گام دیگر به سوی نصب روی هواپیماهای تاکتیکی با سرعت نزدیک فراصوت نزدیک شده است.
لیزرها عموما مانند میلههای صاف نور تصور میشوند که هوا میشکافند، اما خود هوا یکی از بزرگترین معضلات لیزر است. برای مثال، تلاطم هوا باعث تحریف و پراکندگی پرتوهای لیزر میشود. این امر بدان معنی است که در سرعت نزدیک فراصوت، تاثیر تلاطم بحدی بد است که یک سلاح لیزری تنها قادر خواهد بود مسیر مستقیم خود را هدف قرار دهد.
لاکهید مارتین برای جلوگیری از این امر از برجک کنترل پرتو ایروانطباقی ایرواپتیک (ABC) رونمایی کرد. این فناوری که برای سازمان تحقیقات پیشرفته دفاعی (دارپا) و آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی آمریکا (AFRL) ساخته شده، از یک سیستم جبران نور شامل مجموعهای از آینههای تغییرشکل دهنده و فناوری ایرودینامیک و کنترل جریان برای تغییر لیزر و جبران تلاطم استفاده میکند. این امر به لیزر، قابلیت هدفگیری 360 درجه را میدهد از این رو میتواند اهداف ورودی را از هر جهت شکار کند.
به گفته لاکهید مارتین، 60 آزمایشی که از سال 2014 تاکنون با استفاده از یک لیزر نیروی پائین نصب شده روی جت تجاری دو موتوره به عنوان پلتفرم آزمایش سرعت کروز انجام شده است، توانایی کارکرد این برجک را در همه جهات تائید کرده است. یافتههای این آزمایشات توسط دارپا و آزمایشگاه AFRL برای تامین نیازهای آینده سیستمهای سلاح لیزری با سرعت فراصوت و نزدیک فراصوت مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
..........................
خبر: رکورد حضور آمریکاییها در فضا شکسته شد
اسکات کلی، فرمانده فعلی ماموریت اکسپدیشن 45 ایستگاه فضایی بینالمللی، توانسته رکورد بیشترین زمان حضور توسط یک فضانورد آمریکایی را در این آزمایشگاه مداری بشکند.
روز 16 اکتبر برابر با 24 مهر 94 ، اسکات کلی حضور 383 روزه خود را که رکورد 382 روزه مایک فینک، فضانورد آمریکایی را شکسته، در فضا آغاز کرد.
این امر درست قبل از پانزدهمین سالگرد حضور مستمر انسان در ایستگاه فضایی بینالمللی اتفاق افتاده است.
در 29 اکتبر برابر با هفتم آبان 94 کلی رکورد دیگری در دویست و شانزدهمین روز متوالی حضور خود در فضا خواهد شکست که در آن زمان از رکورد مایکل لوپز-الجزایر برای طولانیترین سفرفضایی انفرادی توسط یک آمریکایی پیشی خواهد گرفت.
لوپز-الجزایر 215 روز را در فضا به عنوان فرمانده اعزامی ماموریت اکسپدیشن 14 ایستگاه فضایی در سال 2006 گذراند.
بازگشت اسکات کلی به زمین برای سوم مارس 2016 برابر با 13 اسفند 94 برنامهریزی شده است که در آن زمان، وی در طول چهار ماموریت خود در مجموع 522 روز را در فضا حضور داشته است.
البته کلی تنها کسی نیست که رکورد ماندن در فضا را شکسته است.
گنادی پادالکا فرمانده اکسپدیشن 44 ایستگاه فضایی، در روز 28 ژوئن رکورد 10 ساله تعداد روز کلی حضور در فضا را شکست.
هنگامی که وی در 11 سپتامبر به زمین بازگشت، 879 روز را به زندگی و کار در فضا اختصاص داده بود.
ناسا در بیانیهای اعلام کرد: کلی، پادالکا و بیش از 200 فضانوردی که به ایستگاه فضایی سفر کردند، در توسعه قابلیتهایی برای امکانپذیر کردن حضور پایدار انسان در اعماق فضا مشارکت داشتند.
شکستن چنین رکورد زمانی در فضا مهم است زیرا هر روز اضافی به ما کمک میکند تا چگونگی تاثیر پرواز فضایی طولانیمدت بر بدن و ذهن را بهتر درک کنیم که این امر برای پیشبرد سفر ناسا به مریخ حیاتی است.
در این بیانیه آمده است: پانزده سال زندگی و کار در خارج از زمین، همچنین کیفیت زندگی ما را روی زمین نیز بهبود میبخشد زیرا دانشمندان و مهندسان، دانش به دست آمده از تحقیقات انجام شده روی آزمایشگاه میکروگرانش را بر انسان اعمال میکنند.
کلی به عنوان بخشی از ماموریت یک ساله خود در کنار میخائیل کورنینکو، فضانورد روسی به افزودن به رکوردش و همچنین درک دانشمندان از اثرات طولانی مدت پرواز فضایی ادامه خواهد داد.
این دو نفر در ماه مارس به ایستگاه فضایی وارد شده و طی حضور 342 روزه خود در فضا در تحقیقاتی شرکت کردند که بینشهای جدیدی را از چگونگی سازگار شدن بدن انسان با بیوزنی، انزوا، پرتوها و استرس پرواز فضایی طولانیمدت ارائه میکنند.
مارک کلی، فضانورد سابق ناسا و برادر دو قلوی اسکات، در پژوهشهای موازی بر روی زمین شرکت خواهد کرد که به دانشمندان برای مقایسه تاثیرات وارده بر بدن و ذهن در فضا کمک میکند.
به گفته ناسا، تحقیقات در حال انجام روی ایستگاه فضایی به دانشمندان کمک خواهد کرد تا درک بهتری از چگونگی محافظت از فضانوردان در زمان سفر به اعماق فضا و ماموریت به سیاره سرخ بدست بیاورند.
..........................
خبر: دستگاه تهویهای به اندازه توستر
یک شرکت روسی شروع به ساخت دستگاه تهویه مطبوع قابل حملی کرده که از نظر خنک کنندگی، تصفیه هوا و ایجاد رطوبت، با نمونه سنتی خود کاملا متفاوت است.
بیشتر سیستمهای تهویه مطبوع قابل حمل رایج، از تعریف قابل حمل دور شدهاند اما Evapolar جزء آنها نیست. این دستگاه که از لحاظ شکل ظاهری، اندازه و وزن مانند یک توستر کوچک است، یک سیستم خنککننده تبخیری را برای خنک و مرطوب ساختن هوا بستهبندی کرده و همچنین یک نانوماده تبخیری مبتنی بر الیاف بازالت که برای ارتش روسیه توسعه داده شده بودند، نیز در آن به تصفیه هوا کمک میکند.
پیش از این واحدهای رومیزی که هوا را مرطوب، تصفیه و شاید حتی کمی خنک کنند، تولید شدهاند. اما اغلب آنها به جز در یک فضای بسیار کوچک چند متری، اثربخشی کمی دارند. داشتن Evapolar مانند در اختیار داشتن یک کولر کوچک آبی است که شما میتوانید آن را جدا کرده و با خود حمل کنید، اما به طور بالقوه کارآمدتر و سالمتر است.
تیم روسی سازنده این دستگاه دارای تجربه در تولید مواد تبخیری برای سیستمهای تهویه صنعتی هوا هستند و میگویند نانوماده تبخیری مبتنی بر الیاف بازالت که بخش مهمی از دستگاه را تشکیل میدهد، سالهاست که کارآمد بودنش را در سیستمهای تهویه مطبوع صنعتی متروی مسکو نشان دادند.
به گفته سازندگان، این واحد 1,680 گرمی ،با مصرف حداکثر 10 وات و حداکثر قدرت خنککنندگی تا 500 وات، نسبت به یک دستگاه تهویه مطبوع سنتی 12 برابر در مصرف انرژی کارآمدتر است. اندازه این دستگاه که با نیروی برق کار میکند، 160x160x165 میلیمتر و ظرفیت مخزن آب آن 710 میلیلیتر است که حدود شش تا هشت ساعت خنککنندگی را فراهم میکند.
این شرکت همچنین ادعا میکند که اثر خنککنندگی این دستگاه منفی 17 درجه سانتیگراد است.
قیمت اولیه این دستگاه حدود 179 دلار مطرح شده و در حال حاضر برای تامین بودجه در سایت منبعیابی Indiegogo قرار گرفته اما قرار است پس از ورود به بازار با قیمت حدود 400 دلار به فروش برسد.
..........................
خبر: شستشوی دست با یک فنجان آب و تصفیه همزمان با دستگاه جدید
دستگاه Robo-Washer با هدف صرفهجویی در مصرف آب نه فقط به شما اجازه بازیافت آب و استفاده دوباره را خواهد داد بلکه موجب اصلاح سیستم فاضلاب خواهد بود.
این دستگاه سال گذشته توسط دونال ویتز برای نخستین بار به عنوان گجت شوینده و خشککننده دست بطور همزمان معرفی شد.
در آن زمان این دستگاه به شکل پیشساخت نمایش داده شده بود. اما اکنون نمونه اصلاح شده Robo-Washer میتواند دستها را شسته و خشککرده و بطور جداگانه، آب مصرفی را بازیافت کند. برای استفاده از این دستگاه، باید دستهای خود را در کاسه بالای آن قرار داده که از تمام زوایا صابون و آب با سرعت زیاد اسپری و سپس خشک خواهد شد. این دستگاه فقط یک فنجان آب مصرف میکند.
این نسخه، Robo-Washer Revolution نام گرفته و دارای ویژگیهای ارتقا یافته و جدیدی شامل طراحی اصلاحشده و بدنه فولاد ضدزنگ یکپارچه است. اما بهترین بخش آن، قابلیت دستگاه برای حذف صابون و شستشوی دستها با آب ضدباکتری است.
دستگاه پس از هر بار استفاده، میتواند این آب را برای استفاده مجدد فیلتر و پالایش کند. نتیجه نهایی، بهداشت در سطح بیمارستان است.
به گفته والتز، سینکهای معمولی روزانه حدود 17 گالن آب مصرف میکنند و وی امیدوار است که از این روش در ماشین ظرفشویی، ماشین لباسشویی، حمام و تاسیسات آب آشامیدنی استفاده شود و هدر رفتن آب را به حداقل برسد.
..........................
خبر: آنتی اکسیدانها سرطان را بدتر میکنند
محققان سوئدی در تحقیقات جدید خود روی حیوانات نشان دادند، ویتامینها و مکملهای غذایی مثل بتا کاروتن میتوانند به روند پیشرفت سرطان در بدن دامن بزنند.
پیش از این تصور بر این بود که آنتی اکسیدانها میتوانند سلولها را سالم نگه دارند. به همین خاطر است که میلیونها نفر از مردم مکملهایی همچون ویتامین E و بتاکاروتن را مشتاقانه مصرف میکنند. اما اخیرا نتایج یک پژوهش جدید نشان داده که بر خلاف تصور، این مکملها در حقیقت اثرات مخربی بر یک بیماری خطرناک یعنی سرطان دارند.
محققان با تحقیق روی موشها نشان دادند که آنتی اکسیدانها میتوانند سلولها را به نحوی تغییر دهند که انتقال ملانومای بدخیم (که خطرناکترین نوع سرطان پوست است) تحریک شده و این سلولهای سرطانی به بخشهای مختلف بدن منتقل شوند. پیشرفت این بیماری آن را بسیار مرگبارتر میکند.
تحقیقات پیشین روی مکملهای آنتیاکسیدانی نشان داده بود که این مواد میتوانند موجب افزایش رشد سرطان در بدن شوند.
یکی از این مطالعات گسترده نشان داده بود دوزهای بسیاربالا از آنتیاکسیدانی همچون بتاکاروتن، خطر سرطان ریه را در مردان سیگاری به میزان 18 درصد افزایش میدهد. پژوهش دیگری نیز نشان داد که دوزهای بالا از بتاکاروتن و رتیول (یکی از انواع ویتامین A ) خطر ابتلا به سرطان را در مردان سیگاری و کارگرانی که در معرض آزبست قرار گرفتند، 28 درصد افزایش میدهد.
تحقیق جدید نیز با مطالعه 35 هزار و 500 مرد بالای 50 سال نشان داد که دوزهای بالای ویتامین E، خطر سرطان پروستات را 17 درصد افزایش میدهد. این یافتهها محققان را با معما مواجه کرده است، زیرا باور مرسوم این است که آنتیآکسیدانها به دلیل خنثی کردن آسیبهای سلولی و رادیکالهای آزادی که موجب سرطان میشوند، خطر سرطان را کاهش میدهند.
اکنون دانشمندان بر این باورند که مقادیر بالای آنتیاکسیدان در بدن علاوه بر سلولهای بدن، سلولهای سرطانی را هم از آسیب رادیکالهای آزاد در امان نگه میدارد. دادههای کافی وجود دارد که نشان میدهد آنتیاکسیدانها درست به همان روشی که به سلولهای معمولی کمک می کنند، از سلولهای خطرناک سرطانی محافظت به عمل میآورند. وقتی بدن مقادیر بالایی آنتیاکسیدان دریافت میکند سلولهای سرطانی این مکملها را دریافت و ذخیره کرده و توانایی زنده ماندن را در خود افزایش میدهند.
..........................
خبر: وقتی فناوری سریعترین ورزشکاران را به چالش میکشد
"مقابل دستگاهی که ساختم قرار نگیرید، دلایلش هم کاملا روشن است" این اظهار نظر مخترعی است که مدعی شده هیجان یکی از سریعترین ورزشهای جهان را چند برابر کرده است.
یک بازیکن حرفه ای تنیس روی میز که در کلاس جهانی بازی می کند توانایی ضربه زدن به توپ نهایتا با سرعت ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت را دارد. حالا تصور کنید این رقم به ۴۸۲ کیلومتر بر ساعت برسد. البته قرار نیست این سرعت توسط یک بازیکن حرفه ای به ثبت برسد بلکه باز هم نمایشی هیجان انگیز از دانش بشر شکل گرفته که می تواند هیجان یکی از مفرح ترین و سرعتی ترین ورزشهای جهان را بیش از گذشته کند.
ویلیام گاستلر مخترعی نوآور به شمار می آید که با اشاره به تجربیاتش در این ورزش می گوید: از نظر من برگرداندن توپی که با ۴۸۲ کیلومتر بر ساعت به سمت شما می آید بسیار دشوار است. در واقع صحبت از سرعتی است درحدود چهار برابر سرعت عادی رد و بدل کردن توپ در بازی تنیس روی میز است.
به عقیده گاستلر، تصور چنین فرآیندی نیز کار دشواری است و حالا او برای محقق ساختن این ایده دستگاهی اختراع کرده که توپ تنیس روی میز را با سرعت خیره کننده ۴۸۲ کیلومتر بر ساعت پرتاب می کند.
مبنای کار این دستگاه ساده اما هیجان انگیز است: استفاده از قانون "بویل" که به بیان ساده باید گفت فشار رابطه معکوسی با حجم دارد.
این مخترع در ادامه یادداشت خود آورده است: برای ساخت این وسیله نیازی به صرف پول زیادی نبوده است. تنها از یک لوله PVC و شیر آب و البته قانون بویل استفاده کردم. این شیر به دستگاه کمپرسور هوا متصل است.
به عقیده گاستلر، توپ تنیسی که از طریق این دستگاه پرتاب می شود آنچنان سرعتی دارد که هر بازیکن حرفه ای و حتی شناخته شده ترین آنها را نیز به چالش می کشاند.
..........................
خبر: پرتاب ایستگاه فضایی چینیها تا ۲۰۱۸ به مدار زمین
چین در نظر دارد تا ایستگاه فضایی جدیدی را با بهره گیری از مشارکت ساختار قدرتهای فناوری در اطراف زمین راه اندازی کند.
بر اساس طرح کلی چین، اینگونه پیش بینی شده است که ایستگاه فضایی بزرگی در قالب مدل های بین المللی ساخته شود که به یک بخش مرکزی متصل خواهد شد.
از مهمترین ویژگیهای این ایستگاه فضایی امکان پهلوگرفتن فضاپیماهایی متعلق به سایر کشورها و آژانسهای فضانوردی سراسر جهان خواهد بود. همچنین فضانوردانی از سراسر جهان می توانند برای مدت کوتاهی در این ایستگاه فضایی مستقر شوند.
انجام آزمایشات مختلف در این ایستگاه فضایی توسط فضانوردان چینی و غیرچینی از دیگر اهداف راه اندازی آن عنوان شده است.
یک مقام عال رتبه آژانس برنامه های فضایی سرنشین دار چین گفت: به طور کلی این ایستگاه فضایی متشکل از یک مدل (بخش) اصلی و دو بخش ویژه حمل تجهیزات علمی است که در صورت مشارکت نهادهای بین المللی قابلیت توسعه یافتن به شش بخش را هم دارد.
بر اساس برنامه ریزی طولانی مدتی چین، حداقل و حداکثر ظرفیت این ایستگاه فضایی به ترتیب سه و شش فضانورد خواهد بود که سه فضانورد از این تعداد برای مأموریتهایی که نهایتا تا شش ماه به طول می انجامد سوار بر راکت های Long March ۲F از پایگاه فضایی Jiuquan راهی مدار زمین و ایستگاه فضایی تازه تأسیس می شوند.
چین به تازگی توافقنامه های توسعه همکاری با آژانس های فضایی روسیه و اروپا منعقد کرده تا بر اساس آن فضانوردان این کشور آموزشهای لازم را دریافت کنند با این حال هنوز برنامه زمان بندی دقیقی درخصوص اعزام فضانوردان چینی به ایستگاه فضایی این کشور اعلام نشده است.
قرار است بخش اصلی این ایستگاه فضایی در سال ۲۰۱۸ به مدار زمین پرتاب شود و در صورتیکه همه چیز طبق برنامه به پیش رود این ایستگاه فضایی از سال ۲۰۲۲ به طور کامل وارد مدار فعالیت می شود.
این درحالی است که ایستگاه فضایی بین المللی نهایتا تا سال ۲۰۲۴ مشغول به کار خواهد بود.
نظرات : 0