بررسی تاثیر استفاده از نانومواد مغناطیسی در MRI برای درمان سرطان
به گزارش شبکه خبری ICTPRESS، به کمک این نتایج میتوان کمک شایانی به بهبود درصد موفقیت ایمنی درمانی در درمان سرطان کرد.
سلول درمانی یکی از مباحث مورد توجه پژوهشگران در پزشکی است. از این میان، سلولهای ایمنی قابلیتهای بسیار امیدوارکنندهای را برای درمان سرطان از خود نشان دادند که به این روش ایمنی درمانی گفته میشود. ردیابی سلولها در بدن با روشهای غیرتهاجمی، برای آگاهی از میزان پاسخ به درمان و برنامه ریزی درمان بهینه بسیار حائز اهمیت است. یکی از کاربردهای نوین MRI نیز ردیابی سلولها در بدن است.
دکتر هوشنگ امیری مجری این طرح در خصوص هدف دنبال شده در این پژوهش عنوان کرد: "اگرچه ایمنی درمانی با هزینههای بسیار بالایی انجام میشود، اما درصد موفقیت این شیوه درمان بسیار پایین است لذا استفاده از روشهای غیرتهاجمی برای آگاهی از سرنوشت سلولها در بدن و همچنین بهینه کردن روش آماده سازی و تزریق سلولها، از نیازهای ضروری در این روش است. در این پژوهش هدف ما نشاندار کردن سلولها با مواد نانو مغناطیسی قابل ردیابی در تصویربرداری MRI بوده است."
برای این منظور دو گونه از سلولهای ایمنی با دو نوع متفاوت از نانو مواد مغناطیسی نشاندار شده و با استفاده از شیوه MRI F19 تصویربرداری شدند. MRI F19 نسبت به روشهای مرسوم MRI مزیتهای متعددی از جمله فقدان سیگنال پسزمینه در بدن و امکان اندازهگیری کمی سلولهای منتقل شده به بافت مورد نظر را دارد. از نکات شاخص این تحقیق میتوان به مدت زمان کوتاه تصویربرداری (کمتر از۱۰ دقیقه) و ردیابی همزمان هر دو گروه سلولها اشاره کرد.
امیری گفت: نتایج این پژوهش نشان داده است که ارزیابی سلول درمانی با ردیابی سلولها در بدن امکانپذیر است لذا میتوان به کمک آن در راستای درمان بهینه گام برداشت و از این طریق باعث کاهش هزینههای بسیار زیاد ایمنی درمانی در بیماری سرطان شد.
وی در ادامه در توضیح دقیقتر نحوه بررسیها افزود: "در این تحقیق ابتدا سلولهای دندریتیک از خون استخراج شد. همچنین دو گروه از نانو ذرات PLGA با استفاده از دو گونه پرفلورکربن PFCE و PFO با قطر کمتر از ۲۰۰ نانومتر سنتز شدند. سپس سلولهای دندریتیک با استفاده از نانوذرات مغناطیسی نشاندار شدند. خواص سلولها و نانوذرات با استفاده از روشهای مرسوم از جمله فلوسیتومتری و DLS مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان این سلولهای نشاندار شده با استفاده از روش MRI F19 تصویربرداری شدند. همچنین نانوذرات پس از تزریق به موش آزمایشگاهی در MRI قابل مشاهده بودند."
لازم به ذکر است که علاوه بر توانایی مشاهده سلولهای مورد نظر، دو نوع نانومواد مغناطیسی بطور همزمان قابل ردیابی هستند. از طرفی نشاندار کردن سلولهای دندریتیک با استفاده از این نانومواد هیچ گونه تأثیر منفی قابل ملاحظهای بر عملکرد سلولها نداشته است.
همچنین نانوذرات سنتز شده قابلیت اتصال به مواد دیگر از جمله فلورسنتها را نیز دارا هستند.
نتایج این تحقیقات در مجله Nanomedicine (جلد 10، شماره 15، سال 2015، صفحات 2339 تا 2348) منتشر شده و دکتر هوشنگ امیری عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان با همکاری پژوهشگران هلندی آن را به انجام رساندند.
نظرات : 0